Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ



Η εφέστια Εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου, η οποία ευρισκόταν στο ομώνυμο παρεκκλήσιο και πριν λίγα χρόνια  (όταν διαπιστώθηκαν οι μεγάλες φθορές της) είχε μεταφερθεί στον καθεδρικό ναό του Αυλώνα, εν τέλει συντηρήθηκε και αποκαταστάθηκε.
Ως γνωστόν η εικόνα είχε βρεθεί  στη θέση που είναι σήμερα το αντίστοιχο παρεκκλήσιο το οποίο κτίσθηκε το 1827.

Το εξειδικευμένο εργαστήριο της κας Κλαίρης Παπασταματίου στην Αθήνα ανέλαβε τη συντήρηση του μεγάλων διαστάσεων (109cm χ 86cm) Ιερού Εικονίσματος, το οποίο έφερε τους προηγούμενους αιώνες, τεράστιες φθορές από υγρασία, φωτιά και σαράκι. Τις φθορές επιδείνωσε μεταγενέστερη επιζωγράφιση του εικονίσματος με λαδομπογιά και ακατάλληλο εποξικό βερνίκι σε αλεπάλληλα στρώματα. Στο κάτω μέρος της Εικόνας οι φθορές ήσαν μεγαλύτερες ιδίως από φωτιά και σαράκι που είχε επιφέρει τεράστιες βλάβες στην ξύλινη βάση της και στην αγιογράφηση ενώ η υγρασία είχε δημιουργήσει αποκολλήσεις και υποχώρηση του στρώματος της αγιογραφίας σε όλη σχεδόν την επιφάνεια.

Η Εικόνα όπως ήταν την ημέρα που δόθηκε για συντήρηση

Η έμπειρη συντηρήτρια εργαζόμενη για διάστημα 6 μηνών συνεχώς και με τεράστιο κόπο, αφαίρεσε την άτεχνη και ακατάλληλη επιζωγράφιση και βερνίκια αναδεικνύοντας την κρυμμένη πρωτότυπη αγιογράφηση της Ιερής Εικόνας, στερέωσε τις αποκολλήσεις, γέμισε τα κενά που είχαν δημιουργηθεί από το σαράκι και αποκατάστησε το εικονογραφικό θέμα στην αρχική του μορφή παραδίδοντάς το προσκυνηματικό Εικόνισμα στις μελλοντικές γενιές προσκυνητών.

Η διαπίστωση των τεράστιων φθορών στην πρώτη φάση καθαρισμού

Καθώς προχωρά ο καθαρισμός αρχίζουν να φαίνονται 
οι αυθαίρετες επιζωγραφίσεις με λαδομπογιά

Ξύλινο μεταγενέστερο πλαίσιο γύρω απο την Εικόνα 
στερεωμένο επάνω της με σκουριασμένα πλέον καρφιά

Άτεχνες επιζωγραφίσεις με λαδομπογιά

Κατά τη συντήρηση αρχίζουν να εμφανίζονται 
οι θαυμάσιες  πρωτότυπες ζωγραφικές λεπτομέρειες

Οι διαφορές μεταξύ της άτεχνης επιζωγράφισης
και του πρωτότυπου έργου είναι φανερές


Καθώς αφαιρούνται οι επιζωγραφίσεις αποκαλύπτονται
 τα πρωτότυπα χρώματα του έργου

Τα αλεπάλληλα στρώματα του εποξικού βερνικιού  

Καθώς προχωρεί η συντήρηση αποκαλύπτονται οι μορφές των Αγίων
να δακρύζουν μπροστά στην Κοίμηση της Θεοτόκου

Στην τελευταία φάση της συντήρησης

Η αγιογραφία είναι ιστορημένη σε ύφασμα το οποίο έχει επικολληθεί επάνω σε στιβαρό ξύλο. Στο πίσω μέρος 2 κάθετα τεμάχια ξύλου επάνω και κάτω, τοποθετημένα σε ειδικά διαμορφωμένες εγκοπές της ξύλινης βάσης αποτρέπουν την στρέβλωση του ξύλου.  Στο πίσω κάτω μέρος διατηρήθηκε το στρώμα κεριού μέσα στο οποίο είχε βρεθεί η Εικόνα θαμμένη στο βράχο επάνω στον οποίο κτίσθηκε το Ιερό της εκκλησίας αργότερα.

Το ζωγραφικό θέμα της Κοίμησης είναι λεπτότατα δουλεμένο αφού ο αγιογράφος της Εικόνας έχει αποδώσει με θαυμαστές λεπτομέρειες τις μορφές και τα θέματά της, τηρώντας παράλληλα κατά γράμμα την Ορθόδοξη ανατολική παράδοση, την οποία γνωρίζει με ακρίβεια. Από το γεγονός αυτό ίσως στο μέλλον προέλθουν περισσότερες πληροφορίες για τον αγιογράφο που δημιούργησε το έργο. Οι μορφές και τα θέματα έχουν ζωγραφιστεί επάνω σε φύλλα χρυσού και ασημιού που αποτελούν  ΄΄τον κάμπο’’ (το φόντο) της σύνθεσης.

Από το ύψος της κλίνης της Θεοτόκου και κάτω ‘’ο κάμπος’’ της εικόνας είναι επενδυμένος με φύλλα ασημιού επάνω στα οποία ο αγιογράφος ζωγράφισε τα θέματα του. Από την νεκρική κλίνη και πάνω ‘’ο κάμπος’’ είναι επενδυμένος με φύλλα χρυσού επάνω στα οποία ο αγιογράφος έχει ζωγραφίσει τα υπόλοιπα θέματά του.

Κεντρικό θέμα της εικόνας είναι η Παναγία Κεκοιμημένη στην νεκρική της κλίνη. Τα χέρια της είναι σταυρωμένα στα ύψος του στήθους ενώ τα ιμάτιά της ιστορούνται με μπλέ και κόκκινο σκούρο χρώμα και λίγο πράσινο.

Γύρω από την Παναγία παραστέκουν Απόστολοι και Ιεράρχες που πρόστρεξαν στην Κοίμηση της Θεοτόκου από τα πέρατα του κόσμου (Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες ενθάδε, αναφέρει ο σχετικός Ύμνος). Οι Απόστολοι και Ιεράρχες περίλυποι και με τις ρυτίδες της λύπης ζωγραφισμένες στα πρόσωπά τους, κύπτουν προς το σκήνωμα της Παναγίας κλαίγοντας ή σκουπίζοντας τα μάτια τους με σουδάρια (μαντήλια). Στην βάση της κλίνης της Παναγίας εστρωμένης με βαρύτιμο ύφασμα που έχει αποδοθεί με εξαιρετικές λεπτομέρειες σε ασημένιο φόντο και ανάμεσα σε 2 λαμπάδες που υψώνονται εκατέρωθεν, κείτεται ο Ιεφωνίας του οποίου τα κομμένα χέρια βρίσκονται κολλημένα επάνω στη νεκρική κλίνη (σύμφωνα με την παράδοση ο Ιεφωνίας κατά την εκφορά του σκηνώματος της Παναγίας έσπρωξε την κλίνη της και πάραυτα Άγγελος Κυρίου έκοψε τα χέρια του).

Στη μέση της σύνθεσης και πάνω από την νεκρική κλίνη κεντρική φιγούρα στέκεται ο Δεσπότης Χριστός τον οποίο περιβάλλει ‘’η Δόξα’’ (τονισμένη με χρυσές ακτίνες),  ενώ γύρω του τον παραστέκουν 4 Άγγελοι οι οποίοι κρατούν αναμμένες λαμπάδες ντυμένοι με ανοιχτόχρωμα ιμάτια και πίσω ένα Σεραφείμ. Η απεικόνιση του Χριστού φέρει λεπτά κενά μέσα από τα οποία λάμπουν οι χρυσοκοντυλιές από τον χρυσό κάμπο της Εικόνας που βρίσκεται από κάτω, επιπλέον δε τα ιμάτια του φέρουν και χρυσοκοντυλιές ζωγραφισμένες επάνω από αυτά. Ο Χριστός ο οποίος δακρύζει συγκρατημένα, στέκει με ελαφρά κλίση προς τα δεξιά και ευλογεί  με τη Δεξιά του το σκήνωμα της Μητέρας του ενώ κρατά στο αριστερό του χέρι της ψυχή της Παναγίας που εικονίζεται ως σπαργανωμένο βρέφος ντυμένο με λευκά χρώματα. Πίσω από τους Αποστόλους διακρίνονται περίλυπες οι κεφαλές ανδρών και γυναικών που ήλθαν στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Την όλη σύνθεση πλαισιώνουν ψηλότερα αριστερά και δεξιά δύο αρχαιοπρεπή κτίρια ένα εκ των οποίων σύμφωνα με την παράδοση ήταν ο Οίκος της Παναγίας. Το αριστερό κτίριο, όπως κοιτάζουμε την Εικόνα, έχει πιο σκούρες αποχρώσεις απ΄ότι το δεξιό. Γενικά όλη η Εικόνα είναι περισσότερη φωτεινή στη δεξιά της πλευρά (όπως την κοιτάζουμε) απ΄ότι η αριστερή της. Ο αγιογράφος προφανώς τονίζει στην δεξιά πλευρά της Εικόνας την ανατολή του Ηλίου, αφού η Θεοτόκος σύμφωνα με την παράδοση κοιμήθηκε στις 9 το πρωϊ.

Στο άνω τμήμα της Εικόνας εικονίζεται η Μετάσταση της Θεοτόκου στους ουρανούς. Την ψυχή της Μεταστάσας Θεοτόκου κρατούν 2 Άγγελοι εν μέσω νεφελών. Η Θεοτόκος πλέον, σε αντίθεση με την λιτή απεικόνισή της στη νεκρική κλίνη, απαστράπτει ντυμένη με ενδύματα γεμάτα χρυσοκοντυλιές περιβεβλημένη από φωτεινή ''Δόξα''. Οι λεπτομέρειες της σύνθεσης των 2 Αγγέλων που την πλασιώνουν εκατέρωθεν είναι εξαιρετικές αφού ως και στα μαλλιά τους διακρίνονται λεπτότατες λευκές ταινίες με τις οποίες είναι αυτά δεμένα. Εν μέσω νεφέλης προς τα αριστερά εικονίζεται ο Απόστολος Θωμάς στον οποίο η Θεοτόκος χαρίζει την Τιμία της Ζώνη. Σύμφωνα με την παράδοση ο Απόστολος Θωμάς δεν εγνώριζε την Κοίμηση της Θεοτόκου και δεν ήταν παρών σε αυτήν, όταν δε την πληροφορήθηκε προσευχήθηκε στη Θεοτόκο και της ζήτησε να του δώσει κάτι  ως ενθύμιο οπότε και η Θεοτόκος του χάρισε την Τιμία Ζώνη της. Τέλος επάνω ψηλά σε μια κορδέλλα υπάρχει ιστορημένη η Βυζαντινή επιγραφή που μας πληροφορεί για το θέμα της Εικόνας « Η  ΚΟΙΜΗCIC  ΤΗC  ΘΚΟΥ».

Την όλη σύνθεση διατρέχει στις παρυφές της ταινία με φυλλοφόρα σύνθεση σε χρώματα ασημί και μαύρο που υποδηλώνει τον πένθιμο χαρακτήρα της Εικόνας της Κοίμησης.

Η θαυμαστή Εικόνα αποκαταστάθηκε από  το εργαστήριο της παραπάνω συντηρήτριας με τον πλέον επιστημονικά ενδεδειγμένο τρόπο, αναδεικνύοντας τις καταπληκτικές της λεπτομέρειες, τόσο λεπτά επεξεργασμένες και δοσμένες, που σε πολλά σημεία χρειάζεται πραγματικά μεγεθυντικός φακός για να γίνει ορατή η δεξιοτεχνία του μεγάλου όπως αποδεικνύεται Βυζαντινού αγιογράφου που έχει συλλάβει και αποδώσει το εξαιρετικό αυτό Εικόνισμα.

Η συντηρήτρια Κλαίρη Παπασταματίου αναφέρθηκε στην επίπονη διαδικασία συντήρησης της Εικόνας και τις συνθήκες που απαιτούνται στο μέλλον για την καλή διατήρησή της 


Η εικόνα τοποθετήθηκε στο αρχικό χειροποίητο κάδρο της, το οποίο είχαν φτιάξει από ξύλο εξαιρετικής ποιότητας, πολύ παλιά με δαπάνες τους οι κάτοικοι του Αυλώνα και το οποίο αποτέλεσε την πρόσοψη ειδικού πλαισίου που διαμορφώθηκε για τον εγκιβωτισμό της Εικόνας η οποία ζυγίζει περίπου 35 κιλά.

Την δαπάνη συντήρησης κάλυψαν αποκλειστικά οι κάτοικοι του Αυλώνα με 2 εράνους που έγιναν, τον περασμένο Δεκέμβριο στον καθεδρικό Ναό των Αγίων Αντωνίου και Ανδρέου με πρωτοβουλία της τοπικής εκκλησίας, και τον Αύγουστο κατά την Εορτή της Κοίμησης με πρωτοβουλία του Συλλόγου μας.

Στις 25 Μαρτίου 2015, την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η Εικόνα επέστρεψε στον καθεδρικό Ιερό Ναό των Αγίων Αντωνίου και Ανδρέου του Αυλώνα, όπου εγινε η υποδοχή της και τοποθετήθηκε κατάλληλα εις αιώνιο προσκύνημα πιστών.






Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

EΠΕΤΕΙΑΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΝ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟ

"Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΑΤΑΚΤΙΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ." 

Μεστή και γλαφυρή ήταν η παρουσίαση της ζωής και του έργου του μεγάλου Διαφωτιστή Ρήγα Φεραίου που έγινε στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αυλώνα στις 23 Μαρτίου 2015 στα πλαίσια επετειακού αφιερώματος στην Επανάσταση του 1821 στη φιλόξενη αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Σχολείου Αυλώνα. Η φιλόλογος Ελένη Παπακωνσταντίνου, ανέλυσε με θαυμάσιο τρόπο, αποσπάσματα του πολυσχιδούς έργου του Ρήγα Φεραίου. Το απόσπασμα από το έργο του "Φυσικής Απάνθισμα " αναγνώσθηκε από τον εκπαιδευτικό Δημήτρη Νάνο με θέμα μάθημα Αστρονομίας από το κεφάλαιο "Περί Ηλίου". Το απόσπασμα από τον Θούριο του Ρήγα απαγγέλθηκε από τον συγγραφέα, ποιητή και ιστορικό Γεώργιο Πύργαρη, απόγονο του Οπλαρχηγού Αθανασίου Σκουρτανιώτη. Αποσπάσματα από το Σύνταγμα του Ρήγα διαβάστηκαν από την αρχαιολόγο-ιστορικό Δημηλένα Λαδογιάννη, η οποία με αφορμή την επιπεδογραφία της Φεράς, έκανε μια πλούσια αναφορά στην σημαντικότητα της Χάρτας του Ρήγα, από στρατιωτικής, αρχαιολογικής και πολιτικής σκοπιάς. Έγιναν επίσης παράλληλες αναφορές στον Ρήγα και τον Κοραή, στην επιστολή και το δώρο στον Ναπολέοντα και στην Εταιρεία Φίλων του Ρήγα. Ένα επετειακό αφιέρωμα γεμάτο ιστορική γνώση και μιά βραδιά με σημαντικούς ανθρώπους όπως οι συγγραφείς και εισηγητές του Ανοικτού Πανεπιστημίου  Γιάννης Γκικάκης, και Γεώργιος Πύργαρης, ο συγγραφέας Γιώργος Σαλεμής, ο γλύπτης Χρήστος Γεωργίου, το Δ.Σ. του συλλόγου Αποστράτων Αυλώνα κ.α.

















Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

ΣΑΛΕΣΙΩΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ 1823-1824

Ο συγγραφέας, ποιητής και ιστορικός Γεώργιος Πύργαρης, απόγονος του Οπλαρχηγού Αθανασίου Σκουρτανιώτη και επίτιμο μέλος του Συλλόγου μας, κατά τις έρευνές του στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, βρήκε ένα ακόμη έγγραφο στο οποίο μνημονεύεται η συμμετοχή των κατοίκων του Αυλώνα στην Επανάσταση του 1821.  Το έγγραφο αυτό μας το απέστειλε να το δημοσιεύσουμε στον ιστότοπό μας με την παρακάτω ενημέρωση:

Πρόκειται για την συμμετοχή 15 πολεμιστών από το Κακοσάλεσι στην πολιορκία της Χαλκίδας-Ευρίπου από τις αρχές Οκτωβρίου 1823 έως τα τέλη Ιανουαρίου 1824 υπό τις διαταγές του στρατηγού Στάθη Κατζικογιάννη. Στο έγγραφο δεν αναφέρονται ονόματα όμως ο συγγραφέας δεσμεύτηκε να ερευνήσει τους καταλόγους αγωνιστών του Κατζικογιάννη στους οποίους πιστεύει ότι θα αναγράφονται και τα ονόματα των αγωνιστών. Οι στρατιώτες σύμφωνα με το έγγραφο που φέρει την υπογραφή Στάθης Κατζικογιάννης αναφέρονται ως καταγόμενοι ''από τα χωρία των Θηβών'' μεταξύ των οποίων και ο Αυλώνας..

Το έγγραφο που δημοσιεύουμε παρακάτω με το υδατόσημο των Γενικών Αρχείων του Κράτους και βρίσκεται στο φάκελλο του υπουργείου πολέμου ανάμεσα στους αριθμούς 80 και 84 φέροντας αύξοντα αριθμό 011, είναι πολύ σημαντικό γιατί εντοπίζει και αποδεικνύει την συμμετοχή των Αυλωνιτών αγωνιστών σε μία ακόμη μάχη της εποχής του '21.

Ευχαριστούμε θερμά τον Γεώργιο Πύργαρη για το σημαντικό αυτό έγγραφο που ευγενικά μας έστειλε και το οποίο δημοσιεύουμε.

το φρούριο του Ευρίπου στη θέση που βρίσκεται σήμερα η παλαιά γέφυρα της Χαλκίδας




Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 3/4/2015

Η Υπεύθυνη της Λέσχης Ανάγνωσης του Συλλόγου μας Αμαλία Νάνου ενημερώνει και προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους της Λέσχης στην επόμενη ανάγνωση της Λέσχης η οποία θα γίνει την Παρασκευή 3 Απριλίου 2015 στις 6 το απόγευμα στο Δημοτικό Κατάστημα  Αυλώνα. Θα αναγνωστεί το έργο του συγγραφέα Samuel Beckett " Ο πρώτος έρωτας" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ. 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ



Ο Σάμουελ Μπέκετ γεννήθηκε στο Φόξροκ της Ιρλανδίας, κοντά στο Δουβλίνο, στις 13 Απριλίου 1906. Σπούδασε γαλλική και ιταλική φιλολογία στο Κολέγιο Τρίνιτυ του Δουβλίνου. Το 1928 γνώρισε στο Παρίσι τον Τζέιμς Τζόυς, του οποίου υπήρξε έκτοτε στενός φίλος και γραμματέας. Το 1937 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου και έζησε ως το τέλος της ζωής του. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου: ποίηση, δοκίμιο, μυθιστόρημα, θέατρο. Από τα σημαντικότερα πεζά του: η τριλογία "Μολλόυ", "Ο Μαλόν πεθαίνει", "Ο ακατανόμαστος"· "Πρώτος έρωτας"· "Φαντασία νεκρή φαντάσου"· "Ο ερημωτής". Το 1952 γίνεται ευρύτερα γνωστός με το πρώτο του παιγμένο και δημοσιευμένο θεατρικό έργο, το "Περιμένοντας τον Γκοντό". Ακολούθησαν: "Τέλος του παιχνιδιού", "Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ", "Ευτυχισμένες μέρες", "Θέατρο", και πολλά άλλα σύντομα έργα. Το 1969 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 22 Δεκεμβρίου 1989.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ



Ο Μπέκετ δανείστηκε τον τίτλο του βιβλίου από ένα μυθιστόρημα του Τουργκένιεφ και δημιούργησε κάτι εντελώς διαφορετικό, ένα έργο απαισιόδοξο που ενοχλεί και κλονίζει τον αναγνώστη, ποιητικό και γκροτέσκο συνάμα. Ο αναγνώστης δέχεται απανωτά χτυπήματα, περνάει από το χαμόγελο στο μορφασμό με μία μόνο φράση, με φόντο το παράλογο.
Στον "Πρώτο έρωτα" ένας άνδρας αναπολεί τη νιότη του με αφορμή την επίσκεψή του στον τάφο του πατέρα του και αφηγείται πώς γνώρισε μια γυναίκα σ' ένα παγκάκι και τη θυελλώδη σχέση τους. "Βάλθηκα να παίζω με τις κραυγές όπως περίπου είχα παίξει με το τραγούδι, προχωρώντας, σταματώντας, προχωρώντας, σταματώντας, αν μπορεί κανείς να το πει αυτό παιχνίδι. Όσο προχωρούσα δεν τις άκουγα, χάρη στο θόρυβο των βημάτων μου. Αλλά μόλις σταματούσα τις άκουγα ξανά, σίγουρα κάθε φορά πιο χαμηλές, αλλά τι κι αν μια κραυγή είναι χαμηλή ή δυνατή; Αυτό που χρειάζεται είναι να σταματήσει. Για χρόνια πίστευα πώς θα σταματούσαν. Τώρα πια δεν το πιστεύω. Θα μου χρειάζονταν κι άλλοι έρωτες, ίσως. Αλλά τον έρωτα δεν τον παραγγέλνει κανείς".
Αυτός ο γλυκόπικρος μονόλογος είναι από τα πρώτα κείμενα που έγραψε ο συγγραφέας στα γαλλικά, το 1945.
Τα έργα του Μπέκετ στοιχειοθετούν τη φιλοσοφία της άρνησης μέσα από χαρακτήρες που βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανούσια και παράλογη ύπαρξή τους χωρίς την παρηγοριά της θρησκείας, του μύθου ή των φιλοσοφικών δογμάτων. Κυρίως τα διηγήματά του, που συχνά τα περιγράφουν ως αποσπάσματα παρά ως ιστορίες, μαρτυρούν τον λιτό τρόπο που χρησιμοποιεί τη γλώσσα και την οικονομία της έκφρασης, και το πόσο έντονα ζωγραφίζει τις εικόνες της αποξένωσης και του παραλόγου για να παρουσιάσει αλήθειες αδέσμευτες από κάθε λεκτικό καλλωπισμό.  



Στις 6 Μαρτίου 2015 η Λέσχη Ανάγνωσης φιλοξένησε την συγγραφέα Αλίκη Οικονόμου-Γιωτάκου. Η συγγραφέα παρουσίασε και ανάγνωσε μαζί με τα μέλη της Λέσχης το βιβλίο της ''Η ζωή σε δύο χρώματα''.






Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ & ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ 2015-2018



Σύμφωνα με τα άρθρα 28, 11, 12 και 15 του καταστατικού του Συλλόγου Αυλωνιτών ΄΄Το Σάλεσι''   η προβλεπόμενη Εκλογική Συνέλευση για την ανακήρυξη του νέου Δ.Σ. του Συλλόγου θητείας 2015-2018  θα γίνει στις 29 Μαρτίου 2015, ημέρα Κυριακή και ώρα 11.00 π.μ.

Τόπος των εκλογών θα είναι το Πνευματικό Κέντρο Αυλώνα εφόσον έχουν περατωθεί οι εργασίες ανακαίνισής του ή το Δημοτικό Σχολείο Αυλώνα σε διαφορετική περίπτωση.

 Τα θέματα της εκλογικής συνέλευσης είναι:

α) Απολογισμός και λογοδοσία του έργου των απερχόμενων καταστατικών οργάνων του Συλλόγου.

β) Ορισμός ημεροχρονολογίας διεξαγωγής εκλογών για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. και Ε.Ε. του Συλλόγου, η οποία εφόσον συγκεντρωθεί η απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία των τακτικών μελών του Συλλόγου θα γίνει την Κυριακή 29 Μαρτίου 2015 στον ανωτέρω τόπο.

γ) ανακήρυξη των υποψηφίων για τα καταστατικά όργανα του Συλλόγου.

Εάν δεν επιτευχθεί η απαιτούμενη καταστατική πλειοψηφία, η Εκλογική Συνέλευση σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου, θα επαναληφθεί  την Κυριακή 5 Απριλίου 2015 και ώρα 11.00 π.μ. είτε περαιτέρω την Κυριακή 19 Απριλίου 2015 και ώρα 11.00 π.μ. στον ως άνω τόπο

Παρακαλούνται τα μέλη του Συλλόγου να προσέλθουν κατά τα ανωτέρω, για να λάβουν μέρος στις παραπάνω διαδικασίες.

Αυλώνας 13 Μαρτίου 2015
To Δ.Σ. του Συλλόγου

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

ΑΣΩΠΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ-ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Στο πρόβλημα της ρύπανσης του Ασωπού ποταμού, τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον αλλά και στις λύσεις της τεχνολογίας που προτείνει το Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών, αναφέρθηκε στις 9 Μαρτίου 2015, η Νυμφοδώρα Παπασιώπη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στο τμήμα Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών. Η διάλεξη δόθηκε στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αυλώνα ''Δημήτριος Λιάκουρης'' στον κύκλο των Φυσικών Επιστημών, τον οποίο επιμελείται ο Ευάγγελος Β. Χριστοφόρου, καθηγητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και πρώτος ομιλητής του κύκλου.

Συνοπτικά οι διαπιστώσεις και οι λύσεις του Μετσόβιου Πολυτεχνείου που ανακοινώθηκαν στη διάλεξη έχουν ως εξής:

1. Οι εστίες όπου ανιχνεύτηκε Cr VI (εξασθενές χρώμιο) είναι περιορισμένες πολύ τοπικά σε συγκεκριμένες γεωτρήσεις στα Οινόφυτα.

2. Οι περιοχές του Αυλώνα έχουν συγκεντρώσεις μικρότερες από 10μgr/ltr.

3. Η ανώτατη αποδεκτή τιμή για τις συγκεντρώσεις Cr (χρώμιο) στην E.E είναι 50μgr/ltr, ενώ στην Ιταλία 10μgr/ltr.

4.Κατά την ύδρευση καλλιεργειών ακόμη και αν το νερό έχει Cr VI (εξασθενές χρώμιο) , με την πρόσληψή του από το φυτό ανάγεται σε Cr III (τρισθενές χρώμιο) το οποίο δεν είναι επιβλαβές για τον ανθρώπινο οργανισμό.. Πρόβλημα έχουν οι ρίζες των φυτών, δηλ. πατάτες, καρότα, βολβοί, η φλούδα των οποίων έχει συγκέντρωση 100 φορές μεγαλύτερη από ότι το εσωτερικό τους.

5. Η υπόγεια λεκάνη του Ασωπού μπορεί να καθαριστεί πλήρως με άντληση, και βιολογική επεξεργασία των υδάτων προκειμένου να αναχθεί το Cr VI σε Cr III ενώ εναλλακτική τεχνολογία και πιο πρακτική, είναι η χρήση ΤΟΠΙΚΑ Νανοσιδήρου με πολύ άμεσα αποτελέσματα, την φυτοαποκατάσταση υπόγειων νερών.

6. Αναφορικά με το νερό στην πηγή της Μεγάλης Βρύσης η ομιλήτρια τόνισε ότι δεν είναι πλέον πόσιμο καθώς παρουσιάζει υψηλά ποσοστά σε εξασθενές χρώμιο (23 μgr/ltr) όχι όμως λόγω μόλυνσης, αλλά αλλοίωσης των υπερβασικών συστατικών των εδαφών και των πετρωμάτων από τα οποία πηγάζει το νερό. Σκόπιμο είναι να τοποθετηθεί από το Δήμο, μία ενημερωτική πινακίδα δίπλα στην πηγή για να ενημερώνονται οι επισκέπτες της περιοχής.
  
Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπως ανέφερε η ομιλήτρια, έχει υλοποιήσει το παραπάνω πρόγραμμα αποκατάστασης, το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί στο χρονίζον πρόβλημα των υδάτων και της κοίτης του Ασωπού ποταμού.






Ο καθηγητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Ευάγγελος Χριστοφόρου

Η ομιλήτρια του Μετσόβιου Πολυτεχνείου
Αναπλ. καθηγήτρια Νυμφοδώρα Παπασιώπη