Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

ΙΔΡΥΣΗ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΑΥΛΩΝΑ



Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο είναι ένας θεσμός ιδιαίτερα διαδεδομένος σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη και σκοπό έχει την επιμόρφωση των πολιτών. Η επιμόρφωση συντελείται μέσα από διαλέξεις-μαθήματα ειδικών επιστημόνων σε σημαντικά θέματα που αφορούν την ιστορία, τα γράμματα, την ιατρική, την παράδοση, τις φυσικές επιστήμες κ.α. Μετά την διάλεξη-παράδοση μαθήματος ακολουθεί συζήτηση μεταξύ των καθηγητών και των ατόμων που παρακολουθούν τα μαθήματα. 

Ο Σύλλογός μας και η Δημοτική Κοινότητα Αυλώνα, έχοντας την ευθύνη συλλειτουργίας της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αυλώνα αποφάσισαν με την υπ΄αριθμ. 9/2013 ομόφωνη απόφαση του Συλλόγου και την υπ΄αριθμ. 13/2013 ομόφωνη απόφαση της Δημοτικής Κοινότητας Αυλώνα την Ίδρυση Ανοικτού Πανεπιστημίου από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αυλώνα "Δημήτριος Λιάκουρης''.

Η έναρξη του Ανοικτού Πανεπιστημίου θα γίνει την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013 και ώρες 18.00'-20.00' όπου θα τελεστεί και αγιασμός των εργασιών.


Η αίθουσα εκδηλώσεων του Δημοτικού Σχολείου Αυλώνα θα φιλοξενεί τις διαλέξεις του Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Όσοι-ες επιθυμούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα θα εγγράφονται δωρεάν στον κατάλογο παρακολούθησης μαθημάτων, θα λάβουν το πρόγραμμα σπουδών, θα μπορούν να κρατούν σημειώσεις κατά την διάρκεια των διαλέξεων και θα συμμετέχουν στην συζήτηση που θα ακολουθεί την κάθε διάλεξη.

Οι διαλέξεις θα ακολουθήσουν ένα κύκλο μαθημάτων διαφορετικού περιεχομένου. Στο τέλος του διδακτικού έτους θα δίνεται σε κάθε άτομο που παρακολούθησε ανελλιπώς τα μαθήματα του Ανοικτού Πανεπιστημίου, πιστοποιητικό παρακολούθησης σπουδών.


Η πρώτη διάλεξη θα δοθεί από την κα Δημηλένα Λαδογιάννη, Ιστορικό Αρχαιολόγο, Αναπληρώτρια Διευθύντρια Νομισματικού Μουσείου Αθηνών, με θέμα:

"Ερρίκος Σλήμαν, η ζωή και οι ανακαλύψεις του μεγάλου αρχαιολόγου, οι σχέσεις του με τον Ερνέστο Τσίλερ και την Ελληνίδα σύζυγό του και το υπέροχο σπίτι του το Ιλίου Μέλαθρον στην οδό Πανεπιστημίου στην Αθήνα''


Προσκαλούνται οι κάτοικοι του Αυλώνα και του Δήμου Ωρωπού, να στελεχώσουν τις διαλέξεις-μαθήματα του Ανοικτού Πανεπιστημίου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αυλώνα. Για περισσότερες πληροφορίες μπορούν να επικοινωνούν με τη κα Μαίρη Σαμπάνη, Υπεύθυνη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αυλώνα, στο τηλ. 6986381058.




Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

ΓΙΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ















Γιορτάστηκε και φέτος η μνήμη του Πολιούχου του Αυλώνα Αγίου Δημητρίου με την πάνδημη συμμετοχή των κατοίκων της Κοινότητας. Άγημα από το Κ.Ε.Τ.Θ. Αυλώνα μετέφερε την εικόνα του Αγίου κατά την περιφορά της ενώ προηγείτο η φιλαρμονική υπό την διεύθυνση της κας Αθανασίας Βόγγλη παίζοντας θρησκευτικά εμβατήρια. Χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους και του χρόνου με υγεία!

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

ΩΡΑΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ


Τα δωρεάν μαθήματα ξένων γλωσσών για ενήλικους άρχισαν.

Κάθε Τετάρτη θα παραδίδονται μαθήματα Γερμανικών στις 7.30' το απόγευμα από την κα Ελένη Παπακωνσταντίνου. Τα μαθήματα θα γίνονται στο Δημοτικό Κατάστημα Αυλώνα.

Κάθε Σαββάτο θα παραδίδονται μαθήματα Αγγλικών για αρχάριους και προχωρημένους στις 3-5 το απόγευμα από την κα Μαρία Λαμπρίδου. Τα μαθήματα θα γίνονται στο Δημοτικό Κατάστημα Αυλώνα.

Οι φίλες και οι φίλοι που επιθυμούν να ενταχθούν στα παραπάνω τμήματα μπορούν να απευθύνονται για περισσότερες πληροφορίες στη κα Μαίρη Σαμπάνη στο τηλ. 6986381058.

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 1/11/2013



Η υπεύθυνη της Λέσχης Ανάγνωσης κα Αμαλία Νάνου ανακοινώνει ότι η επόμενη Λέσχη θα γίνει την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013 στις 6 το απόγευμα στο Δημοτικό Κατάστημα Αυλώνα. Θα αναγνωστεί το βιβλίο του Ζουλφί Λιβανελί "Σερενάτα" σε μετάφραση του Θάνου Ζαράγκαλη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Kαλούνται οι φίλες και οι φίλοι της Λέσχης Ανάγνωσης να συμμετέχουν στην παραπάνω ημέρα και ώρα στην ανάγνωση του παρακάτω βιβλίου.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα




O Zoυλφί Λιβανελί γεννήθηκε το 1946. Είναι ίσως ο γνωστότερος και πιο δημοφιλής Τούρκος μουσικοσυνθέτης στη χώρα του αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει η Joan Baez, η Maria del Mar Bonet, ο Udo Lindenberg και η Μαρία Φαραντούρη. Έχει εργαστεί επίσης ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα "Sabah" και τη "Milliyet". Συνθέτης, συγγραφέας, σκηνοθέτης, και πρεσβευτής καλής θέλησης στην UNESCO. Με την έκδοση του πρώτου του μυθιστορήματος το 1997, "Ο μεγάλος ευνούχος της Κωνσταντινούπολης", κατέκτησε το αναγνωστικό κοινό μέσα και έξω από την Τουρκία. Το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και τιμήθηκε με το Βαλκανικό Λογοτεχνικό Βραβείο. Ακολούθησαν το 2001 το μυθιστόρημα "Ένας άνθρωπος, μια γάτα, ένας θάνατος", το οποίο απέσπασε το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο της Τουρκίας, η "Ευτυχία" το 2003, που μεταφράστηκε σε επτά γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, σουηδικά και ελληνικά), ενώ το τελευταίο του μυθιστόρημα "Το σπίτι στο Βόσπορο" κυκλοφόρησε στην Τουρκία το 2006 με μεγάλη επιτυχία.



Λίγα λόγια για το έργο

Όλα ξεκινούν μια κρύα ημέρα του Φεβρουαρίου του 2001, όταν η Μάγια Ντουράν, τριάντα έξι ετών, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης, υποδέχεται στο αεροδρόμιο της πόλης τον γερμανικής καταγωγής Αμερικανό καθηγητή Μαξιμίλιαν Βάγκνερ, ετών ογδόντα επτά.


Εκτελώντας την επιθυμία του καθηγητή, ο οποίος δίδαξε στο ίδιο Πανεπιστήμιο τη δεκαετία του '30, η Μάγια τον οδηγεί σε μια παραλιακή κωμόπολη έξω από την Κωνσταντινούπολη. Εκεί όπου το 1941 ένα καράβι γεμάτο Εβραίους βυθίστηκε από τους Ρώσους στα παγωμένα νερά της Μαύρης Θάλασσας... Εκεί που θα αρχίσει τώρα να ξετυλίγεται το νήμα μιας μοναδικής ιστορίας αγάπης στη δίνη μιας μεγάλης τραγωδίας της ιστορίας του 20ού αιώνα. Και η Μάγια θα γίνει για πρώτη φορά κοινωνός μυστικών που αφορούν την ίδια της την οικογένεια...


"Εάν το βραβείο Νόμπελ δινόταν σε ένα βιβλίο μονάχα, σίγουρα θα άξιζε να το κερδίσει με ομοφωνία το τελευταίο βιβλίο του Λιβανελί. Είναι συγκινητικό όπως το "Σινεμά ο Παράδεισος" και συγκλονιστικό όπως η "Λίστα του Σίντλερ". (Σελαχαττίν Ντουμάν, εφημερίδα "Βατάν")



Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

HΛΙΑΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ (ΜΠΡΕΖΑΡΑΣ)

Μιά ευχάριστη έκπληξη κι ένα αναπάντεχο δώρο δέχθηκε σήμερα ο Σύλλογός μας. Ο νεαρός Ηλίας Λειβαδίτης από το Βαθύ Αυλίδος, φοιτητής Νομικής, επικοινώνησε με το Σύλλογό μας για να μας ενημερώσει ότι είναι τρισέγγονο του Ηλία Πανούση, του αρχιμάστορα κατασκευαστή των παραδοσιακών φορεσιών του Αυλώνα, του οποίου φέρει και το μικρό όνομα, δισέγγονος της Πηγής, πρωτότοκης κόρης του Ηλία Πανούση. Και όχι μόνο αυτό αλλά μας ενημέρωσε ότι διαθέτει τουλάχιστον 3 φωτογραφίες του προγόνου του εκ των οποίων μας διέθεσε άμεσα δύο σε αντίγραφο, προκειμένου να αποτελέσουν φωτογραφικό αρχείο του Συλλόγου μας, τις οποίες και αναδημοσιεύουμε με την άδειά του.
Το δώρο του αναπάντεχο καθώς στον Αυλώνα δεν είχε διασωθεί, απ΄όσο γνωρίζαμε μέχρι τώρα, καμία φωτογραφία που να απεικόνιζε τον αρχιμάστορα αφού όπως φαίνεται οι φωτογραφίες είχαν δοθεί προίκα στην κόρη του Πηγή που παντρεύτηκε στο Βαθύ με τον Δημήτριο Λειβαδίτη στις αρχές του '20 όπου και κατοίκησε. Οι  δύο φωτογραφίες είναι σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ζωής του Ηλία Πανούση. 


Στην πρώτη είναι νιόπαντρος και απεικονίζεται με την πρώτη γυναίκα του, την Χρυσούλα Σιδέρη στον Αυλώνα και ένα από τα παιδιά του, το οποίο είναι νήπιο, στα 1900-1910 περίπου. 


Στην δεύτερη είναι ώριμος και απεικονίζεται σε επίσκεψή του στη Σαλαμίνα (η γυναίκα της φωτογραφίας φορεί την νυφική Κουλουριώτικη φορεσιά), γύρω στο 1930.  

Στον Ηλία Πανούση οφείλεται το πλήθος των χρυσοκέντητων παραδοσιακών φορεσιών που υπάρχουν μέχρι και σήμερα στον Αυλώνα, όλα έργα των αρχών του περασμένου αιώνα. Οι Αυλωνίτες τον αποκαλούσαν Μπρεζαρά, επειδή μεταξύ των χρυσοκέντητων τμημάτων της παραδοσιασής φορεσιάς που κατασκεύαζε, ύφαινε αυτός, σαν μοναδικός τεχνίτης, σε ειδικό μικρών διαστάσεων αργαλειό που είχε μόνος του κατασκευάσει και τις περίφημες χρυσοϋφαντες ζώνες της νυφιάτικης Αυλωνίτικης φορεσιάς που στην τοπική διάλεκτο ονομάζονται μπρέζες. 

Ευχαριστούμε θερμά τον νεαρό Ηλία Λειβαδίτη γιατί χάρη στην πρωτοβουλία και ευαισθησία του, είδαμε επιτέλους τον άνθρωπο που κατασκεύασε ανεκτίμητα κομμάτια του λαϊκού μας πολιτισμού τον οποίο μέχρι στιγμής γνωρίζαμε μόνο μέσα από τα έργα του!
-/-
Στις 19 Οκτωβρίου ο νεαρός Ηλίας Λειβαδίτης μας έστειλε και την τρίτη φωτογραφία στην οποία εικονίζεται ο πρόγονός του Ηλίας Πανούσης. Πρόκειται για φωτογραφία μετά το θάνατο του αρχιμάστορα το 1935 στην οποία οι απόγονοί του ''πρόσθεσαν'' με φωτομοντάζ της εποχής τις δύο συζύγους του. Την πρώτη σύζυγό του Χρυσούλα Σιδέρη και την δεύτερη Μαρία, πιό γνωστή ως ''θειά Λιέσσα η μαντηλού'' η οποία καταγόταν από το Μαρκόπουλο Ωρωπού. Το φωτομοντάζ έγινε με βάση υπάρχουσα φωτογραφία του Μπρεζαρά γύρω στο 1920 με την τελευταία γυναίκα του, στην οποία προστέθηκε από τον φωτογράφο η πρώτη σύζυγος που είχε αποβιώσει, με παραγγελία κάποιου απογόνου του και πιθανότατα της κόρης του Πηγής.


Αριστερά η πρώτη σύζυγός του Χρυσούλα Σιδέρη από τον Αυλώνα και δεξιά η δεύτερη σύζυγός του Μαρία από το Μαρκόπουλο Ωρωπού με την οποία δεν απέκτησε τέκνα.



Η Αυλωνίτισσα εγγονή του Ηλία Πανούση, κα Μαίρη Κατσιφή, που είδε τις φωτογραφίες μας έδωσε τις παρακάτω πληροφορίες:

-Στην πρώτη φωτογραφία είναι ο παππούς της νιόπαντρος με την γιαγιά της και πρώτη του γυναίκα, Χρυσούλα Σιδέρη το 1900 περίπου και το νήπιο της φωτογραφίας είναι η πρωτότοκη κόρη του Πηγή. Η πρώτη του γυναίκα απεβίωσε νεώτατη μόλις 33 ετών.

-Στη δεύτερη φωτογραφία, καθιστός είναι ο παππούς της, αριστερά ο μικρότερος γιός του Νίκος Πανούσης και δεξιά η δεύτερη γυναίκα του Μαρία από το Μαρκόπουλο Ωρωπού γύρω στα 1930. Η γυναίκα είναι ντυμένη με παραδοσιακή ενδυμασία Σαλαμίνας (δανεισμένη από κάποια Κουλουριώτισσα για τη φωτογράφηση), λόγω επίσκεψης του ζεύγους στη Σαλαμίνα. Στο νησί της Σαλαμίνας ο Πανούσης διατηρούσε μεγάλες φιλίες και κουμπαριές που είχαν αναπτυχθεί λόγω της επαγγελματικής του σχέσης  με Κουλουριώτες και Κουλουριώτισσες που επιδίδονταν και αυτοί στην χρυσοκεντητική και χρυσοϋφαντική. Όπως πρόσθεσε η εγγονή του εκτός των άλλων τμημάτων της τοπικής φορεσιάς του Αυλώνα, ο Μπρεζαράς ασχολείτο και με το στάμπωμα των μαντηλιών κεφαλής της γυναικείας παραδοσιακής ενδυμασίας του Αυλώνα. Όταν παντρεύτηκε την δεύτερη γυναίκα του τη Μαρία που όλοι στον Αυλώνα αποκαλούσαν ''θειά Λιέσσα'' της έμαθε την τέχνη της κατασκευής σταμπωτών μαντηλιών τα οποία πωλούνταν σε όλη την γύρω περιοχή. Την τέχνη αυτή η ''θειά Λιέσσα η μαντηλού'' την συνέχισε και μετά το θάνατο του Μπρεζαρά το 1935, δημιουργώντας ωραιότατα μαντήλια μέχρι το 1970 περίπου που απεβίωσε.

Ευχαριστούμε παρά πολύ τον Ηλία Λειβαδίτη και την κα Μαίρη Κατσιφή για τις πολύτιμες φωτογραφίες και πληροφορίες που διασώζουν ένα μεγάλο κομμάτι της τοπικής μας ιστορίας και λαογραφίας!!!

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

MAΘΗΜΑΤΑ ΟΜΑΔΑΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΕΡΓΟΧΕΙΡΟΥ


Η Ομάδα Λαογραφικού Εργοχείρου του Συλλόγου ξεκίνησε τα μαθήματά της. Δασκάλες της Ομάδας είναι η π.Ευαγγελία Χρυσούλα, η κα Ασήμω Λέκκα και η κα Ιωάννα Λέκκα οι οποίες προσφέρουν εθελοντικά τη γνώση και την πείρα τους στην κατασκευή των διαφόρων τμημάτων της τοπικής παραδοσιακής φορεσιάς του Αυλώνα.  Τα μαθήματα για το 2013-2014 θα γίνονται κάθε Τρίτη στις 4.30 το απόγευμα στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αυλώνα. Οι ενδιαφερόμενες κυρίες μπορούν να επικοινωνούν για περισσότερες πληροφορίες με την κα Ασήμω Λέκκα στο τηλ. 6976036407.

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΑΥΛΩΝΑ


Tην Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013 στις 6 το απόγευμα, μαθητές των Σχολείων Αυλώνα θα συγκεντρωθούν στη Δημοτική Βιβλιοθήκη ''Δημήτριος Λιάκουρης'' για να στελεχώσουν την Παιδική Χορωδία της Βιβλιοθήκης. Τα μαθήματα θα γίνονται δωρεάν από την δασκάλα της Χορωδίας του Συλλόγου μας κα Αθανασία Βόγγλη. Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι-ες μπορούν να επικοινωνούν με την κα Αθανασία Βόγγλη στο τηλέφωνο 6977231797.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΕ ΒΟΛΟ/ΠΗΛΙΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Μια ευχάριστη και ενδιαφέρουσα εκπαιδευτικά εκδρομή διοργάνωσε ο Σύλλογός μας στο Βόλο και στις Μηλιές Πηλίου στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου. Ξεκινήσαμε από τον Αυλώνα με υπέροχο καιρό και μετά από μία ημίωρη στάση στη διαδρομή για καφεδάκι επισκεφθήκαμε το Διμήνι. Στο Διμήνι υπάρχει νεολιθικός οικισμός (7η-8η χιλιετία π.Χ.), από τις πρώτες κατοικημένες περιοχές στην Ελλάδα. Με τη βοήθεια του εξαιρετικού υπαλλήλου της ΙΓ Εφορίας Αρχαιοτήτων Βόλου, κου Καρασμάνογλου, περιηγηθήκαμε στο χώρο και καταλήξαμε στο θολωτό τάφο της μυκηναικής εποχής που υπάρχει στον ίδιο χώρο. Είδαμε τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στο χώρο και φυλάσσονται στο μουσείο του Βόλου και αντιληφθήκαμε την ιδιαίτερη ακουστική στο εσωτερικό του θολωτού τάφου.
Στη συνέχεια φθάσαμε στο φιλόξενο ξενοδοχείο Αίγλη και αφού καταλύσαμε, βγήκαμε για φαγητό στο κοντινό εστιατόριο Γαία, ξεκουραστήκαμε έως τις 5:30 μ.μ., οπότε και αναχωρήσαμε για το Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο του Βόλου. Στη διαδρομή αναφερθήκαμε στο Βόλο, την προέλευση του ονόματος της πόλης, από την παραφθορά του αρχαίου Ιωλκός ή από το όνομα ενός πλούσιου γαιοκτήμονα που ζούσε κατά τη μυθολογία στην περιοχή και ονομαζόταν Φόλος, και σε σημαντικά στοιχεία για την ιστορική πόλη όπως ότι κατά τη μυθολογία από εκεί ξεκίνησε η Αργοναυτική εκστρατεία και ο Τρωικός πόλεμος. Το 294 π.Χ. ο βασιλιάς της Μακεδονίας Δημήτριος ο Πολιορκητής ίδρυσε την πόλη Δημητριάδα που έγινε μεγάλο στρατιωτικό και εμπορικό κέντρο, χτίστηκε δε με το ιπποδάμειο σύστημα και περιβαλλόταν από ισχυρό τείχος. Το 197 π.Χ. έπεσε στα χέρια των Ρωμαίων αλλά η ανάπτυξή της συνεχίστηκε και τον 5ο αιώνα μ.Χ. έγινε έδρα επισκόπου. Το 1423 έπεσε στα χέρια των Οθωμανών, απαγορεύτηκε στους Χριστιανούς να μένουν μέσα στο κάστρο οπότε και μετακινήθηκαν στο Πήλιο. Μετά το 1830 άρχισε να χτίζεται εκτός του κάστρου η πόλη. Σταθμός στη ζωή του Βόλου ο σεισμός του 1955 οπότε και καταστράφηκε το ένα τέταρτο των κτισμάτων, χάθηκαν τα νεοκλασικά κτίρια που μετατράπηκαν σε μικρά σπίτια που την περίοδο 1970-2000 δόθηκαν σε αντιπαροχή και γέμισε ο Βόλος πολυκατοικίες.
Σημαντικό είναι ότι στο Βόλο γεννήθηκε ο Τζόρτζιο ντε Κίρικο, γιος του Εβαρίστο ντε Κίρικο που σχεδίασε τη σιδηροδρομική γραμμή Βόλου- Μηλεών.
Το μουσείο πήρε το όνομά του από τον ομογενή Αλέξιο Αθανασάκη, ο οποίος δώρησε το νεοκλασικό κτίριο προκειμένου να γίνει το μουσείο. Ο τρόπος έκθεσης των αντικειμένων είναι υπέροχα ευρηματικός από τον καθηγητή Χουρμουζιάδη, ενώ η επιβλητικότητα των επιτύμβιων στηλών και οι ίδιοι οι τάφοι με τους σκελετούς των μακρινών προγόνων, μας άφησαν άφωνους. Η άμεση αντιστοίχηση των εργαλείων και των χρηστικών αντικειμένων με τα σύγχρονα μας ξένισε ευχάριστα αφού έτσι ήταν εύκολη η περιήγησή μας στο χώρο. Επίσης εντυπωσιακό εύρημα αποτελεί ένα επίγραμμα όχι με γράμματα αλλά με σύμβολα που συμβολίζουν νότες και οι αρχαιολόγοι με τους μουσικούς έχουν πιθανολογήσει μία μουσική που ακούσαμε από λύρα και αυλό, και είναι καταπληκτική!
Το βράδυ διασκεδάσαμε σε ένα από τα γνωστά τσιπουράδικα του Βόλου, τραγουδήσαμε πολύ και γευτήκαμε τους καταπληκτικούς τοπικούς μεζέδες.
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε στις 9:00 το πρωϊ για τις Μηλιές, που πήραν το όνομά τους από τις Μηλιές Ευβοίας αφού οι πρώτοι  κάτοικοι ήρθαν από εκεί λόγω των Σαρακηνών πειρατών. Γι αυτό το λόγο το χωριό δε φαίνεται από τη θάλασσα και βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μέτρων. Οι Μηλιές είναι η ιδιαίτερη πατρίδα των Άνθιμου Γαζή και του Γρηγόριου Κωνσταντά που το 1814 ίδρυσαν τη σχολή «Ψυχής άκος» που σημαίνει θεραπεία ψυχής και σήμερα λειτουργεί ως Βιβλιοθήκη με 3.500 σπάνια βιβλία και εκθέματα.
Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών που ανακαινίστηκε το 1741 και αγιογραφήθηκε από το 1741 έως το1774 από έναν Αγιορείτη μοναχό. Οι μεταβυζαντινές αγιογραφίες επιβάλλονται στον πιστό με συγκλονιστικό τρόπο και το ξυλόγλυπτο τέμπλο με τις αναπαραστάσεις κάθε λογής φυτών και ζώων αναφέρεται στην κιβωτό του Νώε. Οδηγός μας στην κατανόηση όλων αυτών των θαυμάσιων έργων ήταν ο κος Μιχαήλ-Γαβριήλ Παππάς, που μας έδειξε την υπέροχη ακουστική του ναού που με τις τέσσερις οπές σε κάθε ένα από τους δώδεκα τρούλους, που οδηγούν στις κοιλότητες των αναποδογυρισμένων κιουπιών της οροφής δίνουν τα πρίμα, ενώ τα πέντε ρηχά πηγάδια στο δάπεδο του ναού δίνουν τα μπάσα. Ο ήχος μέσα στο ναό δεν ακούγεται έξω , ενώ απουσιάζουν και θρησκευτικά σύμβολα ώστε να μη φαίνεται η χρήση του κτιρίου ως εκκλησία.
Επισκεφθήκαμε και το Λαογραφικό Μουσείο των Μηλεών που αν και μικρό, είναι ιδιαίτερα σημαντικό αφού αποτελεί το θεματοφύλακα της τοπικής παράδοσης.
Αφού γευματίσαμε , αγοράσαμε παραδοσιακά γλυκά και πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τον Αυλώνα με τις καλύτερες εντυπώσεις αλλά και μια μικρή νοσταλγία για τις ωραίες στιγμές που περάσαμε.