Κυριακή 8 Μαΐου 2011

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ-ΟΡΕΙΒ/ΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ 8-5-2011



Προσυγκέντρωση

Η αρχηγός της αποστολής μετράει τα άτομα

 Τεράστια φωλιά ανάμεσα στα πευκόφυλλα

 Αρχή της διαδρομής

 Φυσικά ''εμπόδια'' της διαδρομής

 Το ξέφωτο μέσα στο οποίο είναι κτισμένο
 το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου




 Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου
του Νεομάρτυρα εξ Ιωαννίνων

Άγιος Νικόλαος
Νεομάρτυς εξ Ιωαννίνων
στο εκκλησάκι της Πάρνηθας

Μία από τις απεικονίσεις του Αγίου σε Ναό στην Σόφια,
από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Θωμά Ανδρέου
Η ομοιότητα με την εικόνα της δικής μας εκκλησίας είναι ολοφάνερη




Παμπάλαιο πηγάδι της περιοχής






Στα δεξιά της φωτογραφίας η αρχηγός της αποστολής

Συλλογή κόκκινων ραδικιών!

 Mικροί και μεγάλοι εν δράσει!

Οικογενειακές στιγμές...

Αναμνηστική φωτογραφία έξω από το εκκλησάκι



Η διαδρομή ξεκίνησε στις 8.45 π.μ. αφού όλοι περιμέναμε υπομονετικά τoυς δύο τελευταίους εκδρομείς που έφτασαν στο χώρο προσυγκέντρωσης με εντούρο μηχανή! Ανηφορίζοντας το σχετικά βατό μονοπάτι ανάμεσα σε θεόρατα πεύκα, σχοίνα και πουρνάρια νοιώσαμε ότι μαζί με τον θόρυβο του πολιτισμού αφήσαμε πίσω προσωρινά τις έννοιες και τις σκοτούρες της καθημερινότητας. Μετά από μισή ώρα φτάσαμε σε ένα καταπληκτικό ξέφωτο, ανέγγιχτο από τη φύση. Στη γωνιά του ξέφωτου προς τον Βορρά στέκεται αιώνες τώρα το ερημικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, του Νεομάρτυρα εξ Ιωαννίνων. Ο Νεομάρτυρας Νικόλαος γεννήθηκε το 1510 στην πόλη των Ιωαννίνων από Έλληνες γονείς, τον Μαρτίνο και την Ευφροσύνη. Εργάσθηκε ως υποδηματοποιός αλλά καταδιώχθηκε για την Ορθόδοξη πίστη του και περιπλανώμενος έφτασε στη Σόφια της Βουλγαρίας. Εκεί όμως συνελήφθη από τους Τούρκους και επειδή δεν αλλαξοπίστησε, θανατώθηκε δια λιθοβολισμού στις 17 Μαΐου του 1555, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του. Στην Σόφια, όπου και μαρτύρησε ο Άγιος, υπάρχει μεγάλος Ναός προς τιμήν του, ενώ στην Ελλάδα εκτός από το απέριττο εκκλησάκι που επισκεφθήκαμε στην Πάρνηθα, δεν γνωρίζουμε αν υπάρχει άλλος Ναός στη μνήμη του Αγίου. Μία απλή ορειβατική εξόρμηση του Συλλόγου μας, τελικά έφερε ένα απρόσμενο αποτέλεσμα, αναδεικνύοντας ένα ταπεινό εκκλησάκι ξεχασμένο μέχρι τώρα, αλλά σπανιότατο και ίσως μοναδικό στην Ελλάδα!
http://churchsynaxarion.blogspot.com/2011/02/1555.html
http://churchsynaxarion.blogspot.com/2011/05/blog-post_11.html
Στην περιοχή γύρω από το εκκλησάκι υπάρχουν λείψανα κατοίκησης από παλιά ποιμνιοστάσια καθώς και παμπάλαιο πετρόχτιστο πηγάδι, το οποίο είναι ακόμη σε χρήση γεμάτο νερό. Στην περιοχή οι Σαρακατσάνοι της Πάρνηθας, σύμφωνα με διηγήσεις πολλών συγχωριανών μας Σαρακατσάνων, ανέβαζαν από τα πολύ παλιά χρόνια, τα πρόβατά τους για να ξεκαλοκαιριάσουν οπότε είναι πιθανόν να έχουν χτίσει αυτοί το εκκκλησάκι, σύμφωνα δε με πληροφορίες οι οικογένειες των Σαρακατσάνων του χωριού μας που πρωτοστάτησαν στο χτίσιμο της εκκλησίας είναι αυτές των Χρυσούλη και Σαπέρα . Στη γύρω περιοχή είδαμε έντονα τα ίχνη του ελαφιού της Πάρνηθας, καθώς και κόκκινα ραδίκια (ορισμένοι από τους εκδρομείς που γνώριζαν το είδος, μάζεψαν σακκούλες ολόκληρες). Στο ξέφωτο του Αγίου Νικολάου μείναμε για μισή και πλέον ώρα, απολαύσαμε τα περίφημα σιροπιαστά γλυκά που προσέφερε στην ομάδα, το μέλος του Συλλόγου μας κυρία Μαίρη Αφθονιάδη, την οποία και ευχαριστούμε και πριν επιστρέψουμε στην καθημερινότητα βγάλαμε έξω από το εκκλησάκι την καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία. Ο εξοπλισμός μας με νερό, καπέλο, δετά παπούτσια και...μαγγούρες ήταν κάτι παραπάνω από αναγκαίος. Το φορητό φαρμακείο που είχαμε προνοήσει να πάρουμε, ευτυχώς αχρείαστο!  Θερμές ευχαριστίες στην αρχηγό της αποστολής κυρία Έλενα Νάνου για την οργάνωση της απολαυστικής διαδρομής! Και εις άλλα με υγεία!