Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

XΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ 2015

( ο νέος καθεδρικός Ναός των Αγίων Αντωνίου και Ανδρέου στον Αυλώνα)

Ο Σύλλογός μας εύχεται στις φίλες, στους φίλους, στα μέλη μας και στους κατοίκους του Αυλώνα και του Δήμου Ωρωπού, καλά και ευτυχισμένα Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος!

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Στον Αυλώνα Αττικής ένας ναός με βυζαντινές επιρροές κάνει τη διαφορά…

Με αφορμή την, πριν λίγες ημέρες, παρουσίαση στο Δήμο Παλαιού Φαλήρου, του βιβλίου του Αυλωνίτη συγγραφέα, Δρος Ιστορίας της Τέχνης, καθηγητή Σπύρου Ι. Στεργίου «Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου και Ανδρέου Αυλώνα Αττικής» το οποίο εξέδωσε η Ιερά Μητρόπολις Ιλίου την άνοιξη του 2015, ο ιστότοπος  http://agrocosmos.com δημοσίευσε σχετικό άρθρο με το οποίο πλην άλλων, παροτρύνονται όσοι ασχολούνται με τον θρησκευτικό τουρισμό, να επισκεφθούν το πολυσήμαντο μνημείο του Αυλώνα, δωρεά και αυτό της Λουκίας Ζυγομαλά.
Παραθέτουμε αυτούσιο το άρθρο:



"Μπορεί ένας απλός ναός να κάνει τη διαφορά; Μπορεί να υπάρχουν πάμπολλα κτίσματα με ιδιαίτερες επιρροές αλλά η αλήθεια είναι πως πολλές φορές ακόμη και σημαντικά που είναι κοντά μας ή σχεδόν δίπλα μας δεν τα γνωρίζουμε.
Χθες, το βράδυ, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου και Ανδρέου Αυλώνα Αττικής» που εξέδωσε η Ιερά Μητρόπολις Ιλίου. Συγγραφέας ο Δρ. Ιστορίας της Τέχνης, καθηγητής Σπύρος Ι. Στεργίου. Η εκδήλωση έγινε στον Πολυχώρο του δημαρχείου Παλαιού Φαλήρου με συντονίστρια τη δημοτική σύμβουλο Χαρά Γιαννοπούλου. Το βιβλίο στάθηκε αφορμή για να γνωρίσουμε ένα ναό,  που βρίσκεται μέσα στην Αττική αλλά ενώ είναι τόσο κοντά μας, αγνοούμε την ιστορία του και κυρίως τα σημεία, που κάνουν τη διαφορά. 
Η εκδήλωση ξεκίνησε με την ομιλία του επίκουρου Καθηγητή της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών Κωνσταντίνου Καραγκούνη και συνεχίστηκε με την ομιλία του Αρχιμανδρίτη π. Νικολάου Ιωαννίδη, προέδρου της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθήνας και Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο Αυλώνας είναι ο τόπος καταγωγής του συγγραφέα και, γράφοντας αυτό το βιβλίο για τον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου και Ανδρέου, κάνει παράλληλα και μια ιστορική αναφορά στην περιοχή.
Το κτήριο  υψώνεται στην κεντρική πλατεία του Αυλώνα και αποτελεί το σημαντικότερο μνημείο της περιοχής. Δημιουργήθηκε το 1937 από τον αρχιτέκτονα Νικόλαου Ζουμπουλίδη κι έχει επιρροές από βυζαντινά πρότυπα. Οι τοιχογραφίες είναι του πασίγνωστου ζωγράφου Αναστάσιου Λουκίδη, ο οποίος χρησιμοποίησε τόσο βυζαντινά (π.χ συγκεκριμένες διαστάσεις, σαφήνεια, χωρίς όμως τις παραμορφώσεις της βυζαντινής τεχνοτροπίας), όσο και αναγεννησιακά στοιχεία. Ο Λουκίδης πάντρεψε το παλιό με το νέο και το ευρωπαϊκό. Σημαντικά του έργα οι τέσσερις Ευαγγελιστές, η Παναγία ανάμεσα σε δυο αγγέλους κ.ά.
Ακόμη κι η κατανομή των χώρων του ναού(θόλος, ιερό κ.τ.λ), δεν είναι ποτέ τυχαία. Όλα έχουν συγκεκριμένο νόημα και σημασία. Για να κατανοήσει κάποιος την αξία των αγιογραφιών, γίνεται παραλληλισμός της εικόνας με το Ευαγγέλιο: Μεταφέρουν και τα δυο την πίστη από γενιά σε γενιά.
Ο συγγραφέας Σπύρος Στεργίου, αναφέρθηκε στην εξέλιξη  της εκκλησιαστικής τέχνης στη νεότερη Ελλάδα, η οποία επηρεάστηκε από τις γενικότερες εξελίξεις. Μίλησε για την παιδεία, τις αξίες, την παγκοσμιοποίηση, το περιβάλλον. Στοιχεία στα οποία πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία, με στόχο την ελευθερία και την ηρεμία στον κόσμο. Κατά τη γνώμη του, τα δύο βασικά ελαττώματα του σύγχρονου Έλληνα είναι η έλλειψη πειθαρχίας και συνείδησης. Κλείνοντας και θέλοντας να τονίσει την τεράστια σημασία της παράδοσης είπε τα εξής: «Αν ρωτήσετε έναν γεωπόνο, θα σας πει πως, όταν θέλουμε να ανθίσει ξανά ένα δέντρο, το κόβουμε ψηλά κι όχι στον κορμό».
Ευχάριστη νότα στην παρουσίαση αυτή αποτέλεσε κι η απόδοση επίκαιρων Χριστουγεννιάτικων ύμνων από τη Χορωδία του Συλλόγου Μουσικόφιλων Κωνσταντινουπόλεως.
Ένας ακόμη σημαντικός Ιερός Ναός, όχι ευρέως γνωστός, που όσοι ασχολούνται ή ενδιαφέρονται για τον θρησκευτικό τουρισμό, θα πρέπει σίγουρα να επισκεφθούν. Κι ένα βιβλίο,  γεμάτο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό κι έντονο προβληματισμό για θέματα της εποχής".


Ο σύνδεσμος του παραπάνω άρθρου  
http://agrocosmos.com/%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%84%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%B1%CF%8C%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CE%B2%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD/

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΥ




Καλές γιορτές φίλοι και μέλη του Συλλόγου μας με Υγεία, Αγάπη και Δημιουργική Διάθεση για τον Αυλώνα μας!

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

ΑΛΛΗΛΟΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΟΝ ΑΥΛΩΝΑ!



Το ηλεκτρονικό περιοδικό Country Magazine αφιέρωσε στη σελίδα του άρθρο για την Ομάδα Λαογραφικού Εργοχείρου του Συλλόγου μας, με τίτλο "Τα αλληλοδιδακτικά έργα τέχνης στον Αυλώνα", το οποίο υπογράφει η δημοσιογράφος κα Ιωάννα Παρασχάκη. Το άρθρο κάνει αναφορά στην αλληλοδιδακτική μέθοδο κατασκευής των τμημάτων της παραδοσιακής φορςσιάς του Αυλώνα, τα οποία φτιάχνει η παραπάνω ομάδα ακολουθώντας το δρόμο που χάραξαν ο τοπικός μάστορας της παραδοσιακής φορεσιάς Ηλίας Πανούσης (Μπρεζαράς) και οι Σχολές Λουκίας Ζυγομαλά.

Παραθέτουμε αυτούσιο το άρθρο:

'' Τι έψαχναν κυβερνήτες, γαλοζοαίματοι και εύπορες οικογένειες στον Αυλώνα Αττικής;
Μα φυσικά ήθελαν ν’ αποκτήσουν τα μοναδικά έργα από τον τόπο που φημιζόταν ως το σημαντικότερο κέντρο βυζαντινής χρυσοκεντητικής .
Οι αξεπέραστες παραδοσιακές στολές του Ηλία Πανούση και αργότερα τα κεντήματα-έργα τέχνης της Λουκίας Ζυγομαλά έκαναν τον Αυλώνα έναν από τους πιο διάσημους τόπους τέχνης. Εκεί, κρατούσαν ζωντανή την παράδοση μέσα από δημιουργίες που διδασκόταν από γενιά σε γενιά και από σινάφι σε σινάφι από την εποχή του βυζαντίου!
Ο άριστος τρόπος με τον όποιο εξασκούσε ο Ηλίας Πανούσης πολλές τέχνες μαζί όπως του συρμακέση, του τερζή, του υφαντή και του μαντηλά δημιούργησε απίστευτη ζήτηση στα έργα του. Βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για όσους ήθελαν φορεσιές που είχαν τη σφραγίδα της μοναδικής και σπάνιας δημιουργίας.
Λέγεται πως η φήμη του ήταν τόσο μεγάλη, που κάθε πατέρας που αποκτούσε θυγατέρα την εποχή εκείνη, από τις πρώτες του προτεραιότητες ήταν η παραγγελία της νυφικής φορεσιά της κόρης του στο φημισμένο δημιουργό Πανούση!
Δεν ήταν τυχαίο που οι ντόπιοι έδωσαν στον Πανούση το προσωνύμιο ‘’Μπρεζαράς’’, λόγω των χρυσομεταξοΰφαντων ζωναριών (μπρέζες) που ο ίδιος δημιουργούσε.
Από το 1895 που εγκαταστάθηκε στον Αυλώνα μέχρι και το θάνατό του, το 1935 εργάστηκε ακούραστα υπέρ της δημιουργίας του άριστου!
Η τέχνη του κεντήματος φαίνεται όμως πως έμελε να δώσει συνέχεια στη φήμη της παράδοση στον Αυλώνα μέσα από τη δραστηριότητα της Λουκίας Ζυγομαλά.Ήταν αυτή η γυναίκα που το όνομά της συνδέθηκε με τη διάδοση και την άνθιση της κεντητικής παράδοσης της Αττικής και της Βοιωτίας.
Εμπνεύστηκε και ίδρυσε τις σχολές “Αττική Ελληνικά χωρικά κεντήματα” και οι χρυσοχέρες κεντήστρες της δημιούργησαν κεντήματα- έργα τέχνης που στόλισαν ανάκτορα και αρχοντικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό!
Ήταν τόσο υψηλή η ποιότητά τους που το 1925 τα κεντήματα διακρίθηκαν στη 13η Διεθνή Έκθεση του Παρισιού με δύο χρυσά βραβεία, (Grand Prix).
Το κόστος των κεντημάτων ήταν υψηλό και η Λουκία Ζυγομαλά απευθυνόταν σε αγοραστικό κοινό με απαιτήσεις που είχε τη δυνατότητα να ξοδέψει όχι ευκαταφρόνητα ποσά! Για παράδειγμα, το σαλόνι του Ναύαρχου Παύλου Κουντουριώτη, πρώτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας είχε αγοραστεί από τις Σχολές Ζυγομαλά ( από τη δεκαετία του ’80 απόγονος της οικογένειας δώρισε στο Μουσείο Ζυγομαλά στο οποίο ευρίσκεται και εκτίθεται σήμερα).
Αυτή η ιδιαίτερη τοπική δραστηριότητα που έβαλε σφραγίδα στην περιοχή κινητοποίησε πριν από λίγα χρόνια τους δραστήριους ανθρώπους του τοπικού Συλλόγου Αυλωνιτών “Το Σαλέσι”.
Ο σύλλογος που αναπτύσσει μεγάλη δραστηριότητα σε πολλούς τομείς δεν θα μπορούσε να μη δώσει προτεραιότητα στην παράδοση που είχε να κάνει με το κέντημα και τη δημιουργία της παραδοσιακής στολής.
«Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τη σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα τέχνη της δημιουργίας ελληνικής παραδοσιακής στολής» λέει μιλώντας στο countrymagazine.gr η πρόεδρος του συλλόγου κα Μαίρη Σαμπάνη και προσθέτει «η φορεσιά του Αυλώνα ούτε εύκολη ούτε ανέξοδη είναι. Τα αντίγραφα φτιάχτηκαν με πολύ κόπο αλλά και μεράκι.Κάθε γυναίκα που ενδιαφέρεται να φτιάξει μια παραδοσιακή φορεσιά εντάσσεται στην ομάδα Λαογραφικού Εργοχείρου που διατηρεί ο Σύλλογός μας και σιγά- σιγά μαθαίνει τις τεχνικές που οδηγούν τελικά στη δημιουργία της φορεσιάς. Βεβαίως, στην αρχή υπάρχει βοήθεια και υποστήριξη από τις εμπειρότερες και με τον χρόνο δια της αλληλοδιδακτικής μεθόδου φτάνουν στο επιθυμητό επίπεδο.
Το κόστος όσο και αν φαίνεται υψηλό είναι ιδιαίτερα χαμηλό σε σχέση με τις έτοιμες λύσεις που προτείνουν οι διάφοροι επαγγελματίες κατασκευαστές παραδοσιακής φορεσιάς. Αξιοσημείωτο είναι πως εμείς στο εργαστήρι μας δουλεύουμε με το χέρι» καταλήγει η πρόεδρος!

Η ομάδα του Λαογραφικού Εργόχειρου του Συλλόγου Αυλωνιτών “Το Σαλέσι” δίνει μοναδικό παράδειγμα με τη θαρραλέα απόφαση για την ανακατασκευής της παραδοσιακής φορεσιάς.
Το ενδιαφέρον για την παράδοση που χρυσοκεντά μοτίβα της ζωής του τόπου μας μέσα από τα εργαστήρια των σιναφιών, των οικοτεχνιών και των νοικοκυριών που αγαπάνε τη δημιουργία επανέρχεται στο προσκήνιο με την πρωτοβουλία του δραστήριου συλλόγου!
Τα χρυσά και μεταξωτά κορδόνια, οι σιγκούνες και τα γιλέκα οι χρυσές κλωστές οι μύθοι και οι ιστορίες που συνοδεύουν αυτές τις δημιουργίες γίνονται πρωταγωνιστές.
To ταξίδι με το βελόνι και την κλωστή ξεκινά στον Αυλώνα Αττικής!
Καλή διαδρομή! ''


http://www.countrymagazine.gr/%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B1-%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CF%85%CE%BB/

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΣ ΛΟΓΟΣ 28ης Οκτωβρίου 2015



Στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 2015 η καθηγήτρια του Γυμνασίου Αυλώνα Άννυ Κέκη εκφώνησε τον παρακάτω φωτισμένο Επετειακό Λόγο:
''Η καρδιά του φθινοπώρου στην Ελλάδα, είναι ο Οκτώβρης.Τις γλυκές λιακάδες και τα φωτεινά απογεύματα, διαδέχονται βροχερά πρωινά,δροσερά βράδια, και στον ουρανό ανατέλλουν ξανά τ’ αστέρια του χειμώνα. 
Πώς να πας στον πόλεμο με τέτοιον καιρό; 
Πώς ν’ αφήσεις το σχολειό; 
Πού να βολέψεις τ’ αλέτρι και το άλογο; 
Ποιος ν’ ανάψει τα καζάνια για τα τσίπουρα; 
Ποιος να ψάλει στα πανηγύρια του Αϊ‐Δημήτρη; 
Έτσι της έλαχε εκείνης της γενιάς του ’40, αυτό ήταν το δώρο, ευχή και κατάρα, της απρόσκλητης μοίρας. Και όμως, ο ενθουσιασμός που πλημμύρισε τις καρδιές και φούσκωσε τα στήθη ήταν πρωτοφανής. Όλοι οι δρόμοι είχαν έναν προορισμό, όλα τα βλέμματα στράφηκαν μαζί στα ελληνοαλβανικά σύνορα και τις κορφές της Πίνδου. Ο ενθουσιασμός ήταν μεταδοτικός.
Αυτά, βέβαια, γίνονταν τότε. Σήμερα, 75 χρόνια μετά το ιστορικό εκείνο προσκλητήριο, εμείς , τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα του ’40, πιστοί στο ετήσιο ραντεβού μας με την ιστορία, στολίζουμε τα σχολεία μας, βάζουμε τα καλά μας και γιορτάζουμε για να θυμηθούμε. Δύσκολο όμως πράγμα η μνήμη. Πώς να μετρήσεις τον καιρό που περνά; Σε χρόνια, σε μήνες, σε μέρες; Με γέννες, ή μήπως με θανάτους; 
Κι εμείς προσπαθούμε κάθε χρόνο αυτή τη μέρα, με τα φτωχά και χιλιοειπωμένα λόγια μας να μιλήσουμε για τη σημασία αυτής της μεγάλης μέρας της νεότερης ιστορίας μας .Τι να πούμε λοιπόν. Να μιλήσουμε για την ιστορία της 28ης Οκτωβρίου. Να αραδιάσουμε ονόματα, χρονολογίες, Να αναφέρουμε βουνά και πολιτείες ή να ζητήσουμε τη βοήθεια των αριθμών. Τόσοι εμείς, τόσοι οι εχθροί, τόσα τα δικά μας τουφέκια, τόσα τα δικά τους, τα τανκς, τα κανόνια, τα βομβαρδιστικά. Μα το 40 δεν είναι μονάχα αριθμοί. Ίσα ίσα. Αν κάτι εξευτελίστηκε, καταφρονέθηκε και περιγελάστηκε πιο πολύ είναι οι αριθμοί και η λογική τους. Δεν ήταν οι αριθμοί που ξεσήκωσαν το λαό μας. Κάτι άλλο πρέπει να ήταν. Ήταν αυτό που λέμε ψυχή. 
Ο Ελληνικός λαός αντιμετώπισε το Μεγάλο κίνδυνο και τον άνισο αγώνα, χωρίς να σκεφτεί, να ταλαντευτεί. Μόνο είπε: «έτσι πρέπει» και τράβηξε μπρος.
Την πείνα την έθρεφε η πίστη.
Τη δίψα την πότιζε η ελπίδα.
Το κρύο το μέρωνε η λαχτάρα.
Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, στο τελεσίγραφο των Ιταλών αντιτάχθηκε στην πραγματικότητα το «ΟΧΙ» ενός λαού και ας το πρόφεραν τα χείλη ενός ανθρώπου. Γιατί δεν έχει σημασία ο ένας που το είπε, σημασία έχει η άμεση, μαζική και αβίαστη κινητοποίηση των πολλών. Ο Μακρυγιάννης το είπε «εμείς». Τον έναν, τον αφήνουν πίσω όλοι αυτοί οι Έλληνες που έδωσαν σάρκα και οστά στο «Όχι», που έδωσαν από τη δική τους σάρκα και τα δικά τους οστά. 
… άλλος άφησε κει πάνου ένα πόδι, ένα χέρι 
άλλος άφησε ένα μεγάλο κομμάτι της ψυχής του 
καθένας κ’ έναν ή πιότερους νεκρούς … γράφει ο Ρίτσος.
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για τον αγώνα, την αυτοθυσία και την υπέρβαση των Ελλήνων. 
Ο ηρωικός αγώνας στρατού και λαού στα βουνά της Αλβανίας, η νικηφόρα απόκρουση της Ιταλικής επίθεσης, το διώξιμο των επιδρομέων έξω από τα Ελληνικά εδάφη, η αντίσταση στη Γερμανική εισβολή και η γενναία αντιμετώπιση της γιγαντιαίας χιτλερικής αερομαχίας στη μάχη της Κρήτης, αποτελούν μεγάλους και ιστορικούς εθνικούς τίτλους τιμής και δόξας. Χάρη σ’ αυτόν τον τιτάνιο αγώνα μπόρεσε ο Ελληνικός λαός να διατηρήσει το ψυχικό σθένος του, να αντλήσει καινούργιες δυνάμεις από τη συμφορά της τριπλής κατοχής (γερμανικής, ιταλικής, βουλγαρικής), και να αντιμετωπίσει τους πάνοπλους κατακτητές, ανυπότακτος ως την απελευθέρωση. Έτσι μπόρεσε και αντιστάθηκε σθεναρά στην τρομερή μηχανή των φασιστών. Η Ελλάδα έδειξε ζωτικότητα, αξιοσύνη, αντοχή τέτοια, που έγινε άξια θαυμασμού από τους ισχυρούς της γης. Ήταν βέβαια ο αγώνας αυτός μια πράξη παράλογη στα μάτια των ξένων λαών, που αναμετρούσαν τις δυνάμεις τους. Αλλά ό,τι φαίνεται παράλογο δεν είναι αναγκαστικά και αλόγιστο, αρκεί η λογική να εμπνέεται από υψηλά ιδανικά.
Ας μη σταθούμε μόνο σε πανηγυρισμούς και θριαμβολογίες. Το έπος του ’40 έχει να πει πολλά όχι μόνο σε εμάς τους Έλληνες, αλλά και σε κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από χρώμα, έθνος, θρησκεία ή φυλή. Ας σκύψουμε για λίγο με περίσκεψη στη θυσία των αγωνιστών του ’40 και ας αντλήσουμε από αυτή οποιοδήποτε προβληματισμό και ερέθισμα είναι χρήσιμο για τη δική μας ζωή.
Σήμερα ζούμε έναν άλλο πόλεμο. Έναν πόλεμο οικονομικό, που δεν είναι ίσως ορατός και δεν έχει τη μορφή του πολέμου που έζησαν οι γενιές του 40. Ίσως γι΄ αυτό και να είναι πιο επικίνδυνος. Η μεγάλη αυτή οικονομική κρίση που συρρικνώνει και την εθνική μας ανεξαρτησία. Παράλληλα ζούμε και μια μεγάλη ηθική κρίση. Ακόμα βρισκόμαστε αντιμέτωποι και με μια έκρυθμη διεθνή κατάσταση, όπου ο φανατισμός, η βία, η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων συνέχεια διογκώνονται. 
Σήμερα λοιπόν η αντίσταση παίρνει οικουμενικές διαστάσεις. Είναι και πάλι η εποχή του ΟΧΙ, των μεγάλων και γενναίων αρνήσεων, σε ό,τι μας ευτελίζει και απαξιώνει τη ζωή μας, σε ό,τι μας μειώνει και μας κρατά προσγειωμένους στη ρηχή και μίζερη καθημερινότητά μας. Ένα ΟΧΙ σε ό,τι μας διχάζει και μας απομονώνει.
Πρέπει, να πετάξουμε τα βαρίδια του βολέματος, της αδιαφορίας, της απογοήτευσης, της ηττοπάθειας της απραγίας και να αγωνιστούμε για ανθρώπινες σχέσεις, για καλύτερες συνθήκες ζωής, για δικαιοσύνη, για ανεξαρτησία, για πνευματική καλλιέργεια, για τη διατήρηση και προώθηση της ειρήνης στον κόσμο.
Ο λαός μας οφείλει αυτές τις δύσκολες στιγμές να είναι ενωμένος και συσπειρωμένος.
Κλείνοντας ας θυμηθούμε λίγους στίχους, πάντα επίκαιρους του μεγάλου μας ποιητή Τάσου Λειβαδίτη.
"Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή να αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλη σου θα ματώσουν από τις φωνές μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.
Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε!
Μια στιγμή αν ξεχαστείς εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτες από τις φωτιές!
Δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι!!!''

Τρίτη 18 Αυγούστου 2015

Η ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΖΥΓΟΜΑΛΑ

Στον Αυλώνα, από τις διηγήσεις της Λουκίας Ζυγομαλά οι οποίες μεταφέρονται με προφορική παράδοση από γενιά σε γενιά, γνωρίζουμε ότι τα κεντήματα των Σχολών Ζυγομαλά που παράγονταν από τις σχολές με τον διακριτικό τίτλο "Αττική Ελληνικά χωρικά κεντήματα", αγοράζονταν από υψηλά πρόσωπα της εποχής και σήμερα βρίσκονται σε παλάτια και ανάκτορα της Ευρώπης.


Το κόστος άλλωστε των προϊόντων δεν ήσαν για χαμηλά βαλάντια κάτι που ασφαλώς εγνώριζε και η Λουκία Ζυγομαλά γι αυτό και απευθυνόταν σε αγοραστικό κοινό υψηλών οικονομικών προδιαγραφών. Μέχρι τώρα είχαμε σαν χειροπιαστό παράδειγμα το σαλόνι του Ναύαρχου Παύλου Κουντουριώτη, πρώτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας το οποίο είχε αγοραστεί από τις Σχολές Ζυγομαλά και το οποίο την δεκαετία του '80 απόγονος της οικογένειας δώρησε στο Μουσείο Ζυγομαλά στο οποίο ευρίσκεται και εκτίθεται σήμερα.

Το σαλόνι του Ναυάρχου και πρώτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Παύλου Κουντουριώτη

Στα αρχεία του Μουσείου ευρίσκονται πλην άλλων, οι περισσότερες αγοραπωλησίες που είχε πραγματοποιήσει η Λουκία Ζυγομαλά τηρώντας επιμελέστατα αρχεία, τα οποία περιμένουν στωϊκά το ενδιαφέρον των υπευθύνων του Μουσείου για την έκδοσή τους.
Αντιθέτως το ενδιαφέρον των ιδιωτών για το Μουσείο Ζυγομαλά παραμένει αμείωτο και απόδειξη είναι η σημερινή ''ανακάλυψη'' της Αθηναίας φίλης του Συλλόγου μας και φίλης του Μουσείου Ζυγομαλά, Δέσποινας Δρεπανιά, η οποία στο παρελθόν έχει ανακαλύψει και άλλα ντοκουμέντα για το Μουσείο και την οικογένεια Ζυγομαλά, τα οποία μας έχει αποστείλει προς δημοσίευσιν. Η εξαιρετική Αθηναία φίλη μας λοιπόν, μας έστειλε δημοσίευμα της εφημερίδας Καθημερινή της 7ης Μαϊου 1922 στο οποίο αναφέρονται επακριβώς τα παρακάτω:


ΕΚΘΕΣΕΙΣ
"Χθές επεσκέφθη την Βιοτεχνικήν Έκθεσιν του Λυκείου των Ελληνίδων η Α.Μ. η Βασίλισσα Σοφία μετά των Α.Μ. του Βασιλέως και της Βασιλίσσης της Ρουμανίας, οι οποίοι εξέφρασαν τον θαυμασμόν των δια τας καταπληκτικάς προόδους της γυναικείας βιοτεχνίας της Ελλάδος. Αι Α. Μεγαλειότητες ηγόρασαν ωραία κεντήματα εκ των σχολών της Αττικής της  κ. Ζυγομαλά, καθώς και ολόκληρα σερβίτσια του Κεραμεικού. Χθες επίσης επεσκέφθησαν την έκθεσιν ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Τσόχας και ολόκληρον το Δημοτικόν Συμβούλιον. Εφημερίδα ''Καθημερινή''. Αθήνα, Σάββατο 7 Μαϊου 1922"

Απ΄ότι πληροφορηθήκαμε από την ιστοσελίδα του Λυκείου των Ελληνίδων Αθηνών και άλλες πηγές το Λύκειο Ελληνίδων, διοργάνωνε πλην άλλων:

  "Με πρωτοβουλία και οργάνωση του ΛτΕ και συμμετοχή πολλών γυναικείων σωματείων πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 1921 στην Αθήνα το A΄ Eθνικό Γυναικείο Συνέδριο και η Α΄ Οικοκυρική και Βιοτεχνική Έκθεση".

"Οργανωτής των εκθέσεων ήταν η μεγάλη λαογράφος Αγγελική Χατζημιχάλη η οποία αρχίζει να οργανώνει εκθέσεις με σκοπό τη διάδοση και τη διάσωση της Ελληνικής λαϊκής τέχνης. Ήδη από τον Μάρτιο του  1921 είχε οργανώσει  την Α΄ Βιοτεχνική έκθεση του Λυκείου των Ελληνίδων και είχε την ευθύνη μέχρι και το 1926 της οργάνωσης των "Βιοτεχνικών Εκθέσεων" του Λυκείου των Ελληνίδων"

Όπως διαβάζουμε και στο παραπάνω άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή της 7ης Μαϊου 1922, η Λουκία Ζυγομαλά με τις Σχολές της συμμετείχε και αυτή στις Βιοτεχνικές Εκθέσεις του Λυκείου των Ελληνίδων και προωθούσε προς πώλησιν τα προϊόντα της. Από προφορική παράδοση επίσης γνωρίζουμε ότι η Λουκία Ζυγομαλά είχε στενή συνεργασία με το Λύκειο Ελληνίδων Αθηνών αφού ο σκοπός τους ήταν κοινός δηλαδή η διατήρηση, προβολή και προώθηση της Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης που έσβηνε αδικαιολόγητα.

Σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο αγοραστές των κεντημάτων Ζυγομαλά στη συγκεκριμένη Βιοτεχνική Έκθεση του 1922 ήσαν οι τότε βασιλικές οικογένειες της Ελλάδας και της Ρουμανίας. Αποδεικνύεται λοιπόν για άλλη μία φορά η προφορική παράδοση ότι τα κεντήματα των Σχολών Ζυγομαλά, όσα έχουν σωθεί βέβαια εκτός του Μουσείου, ευρίσκονται σήμερα ως πρεσβευτές της λαϊκής τέχνης των χωριών της Αττικoβοιωτίας σε παλάτια και ανάκτορα της Ευρώπης.

Είναι επίσης φαιδρό να σκέφτεται κανείς ότι το 1922 η Ελλάδα διοργάνωνε βιοτεχνικές εκθέσεις και προωθούσε Ελληνικά προϊόντα πολυτελείας τα οποία πωλούνταν σε βασιλιάδες στην Ευρώπη, ενώ σήμερα δεν μπορούμε να παράγουμε ούτε τα απαιτούμενα για τη διατροφή μας.


Ευχαριστούμε για άλλη μία φορά την φίλη μας Δέσποινα Δρεπανιά για το αμείωτο ενδιαφέρον της για το Μουσείο και την οικογένεια Ζυγομαλά!!!

Η φίλη μας Δέσποινα Δρεπανιά

Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟΝ ΑΥΛΩΝΑ-ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2015

Ιδιαίτεροι ήσαν εφέτος οι εορτασμοί για την Κοίμηση της Θεοτόκου στον Αυλώνα Αττικής. Με τη συνεργασία της ενορίας Αυλώνα, των ιερέων μας, των επιτρόπων της ενορίας, της τοπικής Κοινότητας Αυλώνα, του Αντιδημάρχου Αυλώνα, του Συλλόγου μας και αρκετών φιλακόλουθων πιστών, προετοιμάστηκαν τόσο η εκκλησία της Κοίμησης όσο και όλα τα απαιτούμενα για την ασφαλή μεταφορά της εφέστιας Εικόνας της Κοίμησης της Παναγίας η οποία συντηρήθηκε και αποκαταστάθηκε στις 25 Μαρτίου 2015 και πλέον φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό του Αυλώνα.

http://tosalesi.blogspot.gr/2015/03/blog-post_26.html

Όλη την εβδομάδα που προηγήθηκε της εορτής, η εκκλησία της Κοίμησης βάφτηκε εσωτερικά και εξωτερικά, καθαρίστηκε ο αύλειος χώρος και ηλεκτροδοτήθηκε για τις ανάγκες της εορτής με μέριμνα της ενορίας Αυλώνα, της Τοπικής Κοινότητας και του Αντιδημάρχου Αυλώνα. Το μεσημέρι της παραμονής της εορτής, μέλη του Συλλόγου μας επιμελήθηκαν του στολισμού των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων της εκκλησίας. Στις 5 το απόγευμα φιλακόλουθοι Αυλωνίτες πιστοί, άντρες και γυναίκες, άρχισαν να καταφθάνουν στην εκκλησία βοηθώντας και αυτοί στις τελευταίες λεπτομέρειες για τον μεγάλο εορτασμό. Ο πατήρ Παναγιώτης Αλεξανδρόπουλος που εκτελεί εδώ και 4 μήνες τα ιερατικά του καθήκοντα στην ενορία μας, βρισκόταν στην εκκλησία της Κοίμησης παρακολουθώντας τις εργασίες και στις 6.30 το απόγευμα σε συνεννόηση με τον πρωθιερέα της ενορίας μας πατέρα Χρήστο Σύρμα, ο οποίος αναρρώνει αυτό το διάστημα, ακολουθούμενος από τους επιτρόπους του καθεδρικού ναού Αυλώνα, κατέβηκαν στην εκκλησία των Αγίων Αντωνίου και Ανδρέου όπου φυλάσσεται η εικόνα της Κοίμησης και την προετοίμασαν για τη μεταφορά της. Χρησιμοποιήθηκε το έδρανο περιφοράς που χρησιμοποιείται και στην εορτή του Πολιούχου του Αυλώνα Αγίου Δημητρίου επάνω στο οποίο μπήκε η εικόνα της Κοίμησης και στερεώθηκε με ασφάλεια. Οι καμπάνες του καθεδρικού Ναού Αυλώνα χτυπούσαν ασταμάτητα χαρμόσυνα, δίνοντας την είδηση της μεταφοράς της Εικόνας από τον καθεδρικό ναό προς την εκκλησία της. Στη συνέχεια το φορτηγό του Λυκειάρχη Αυλώνα Κώστα Μηνά, στο οποίο επέβαιναν ο ιερέας και οι επίτροποι του Ναού που συνόδευαν το εικόνισμα, μετέφερε την Εικόνα επάνω από τη Μεγάλη Βρύση στη στροφή του δρόμου για την εκκλησία της Κοίμησης. Εκεί περίμεναν οι πιστοί οι οποίοι παρέλαβαν την Εικόνα, την σήκωσαν στα χέρια και η Λιτανεία με επικεφαλής τα παλαιά εξαπτέρυγα του Αγίου Δημητρίου και τον ιερέα άρχισε να οδεύει προς την εκκλησία της Κοίμησης. Η καμπάνα του ναού της Κοίμησης χτυπούσε χαρμόσυνα, δίνοντας την είδηση ότι το αρχαίο εικόνισμα έρχεται στην εκκλησία του και φέτος. Στην πορεία προς την εκκλησία όλοι όσοι συμμετείχαν στη Λιτανεία με δάκρυα στα μάτια, σήκωσαν για λίγο στα χέρια τους την Παναγία λαμβάνοντας την ευλογία της Θεοτόκου. Να σημειωθεί ότι η Εικόνα της Κοίμησης μαζί με το έδρανο μεταφοράς της ξεπερνούν σε βάρος τα 50 κιλά αφού 35 κιλά τουλάχιστον είναι το βάρος της Εικόνας. Φθάνοντας στην εκκλησία της Κοίμησης το ιερό εικόνισμα τοποθετήθηκε σε ειδικό τρίποδο το οποίο είχε διαμορφωθεί και στολιστεί κατάλληλα. Ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός που ακολούθησε ήταν κατανυκτικότατος. Η εκκλησία ήταν κατάμεστη από κόσμο, ο οποίος περίμενε υπομονετικά να προσκυνήσει τη θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου. Το ίδιο το εικόνισμα, συντηρημένο και αποκαταστημένο πλέον στην αρχική του μορφή έλαμπε μέσα στην αραιή συννεφιά του απογεύματος της παραμονής της Εορτής. Προς το τέλος του Εσπερινού ο ιερέας αναφέρθηκε  στο χρονικό της Εύρεσης της Εικόνας της Κοίμησης και του Ναού της Θεοτόκου από το 1827 έως σήμερα. Στο τέλος χαριτολογώντας είπε στο εκκλησίασμα "Οπως ακούσατε Χριστιανοί, στον Αυλώνα σας έχει πέσει ο πρώτος λαχνός με την εικόνα και την εκκλησία που έχετε". Ο Εσπερινός τελείωσε στις 9 το βράδυ και αφού οι πιστοί μοιράστηκαν τους άρτους της αρτοκλασίας, τα λουκούμια, τα γλυκά και το νερό που προσέφερε ο Σύλλογός μας ο ιερέας ανακοίνωσε ότι θα ακολουθήσει Παράκληση προς την Θεοτόκο. Μέσα στη νύχτα άρχισε η ωραιότερη Παράκληση προς τη Θεοτόκο που έγινε ποτέ στον Αυλώνα κατά την ομολογία όλων των πιστών που παρευρέθηκαν. Συγκεντρωμένοι όλοι γύρω από την θαυματουργή Εικόνα της Κοίμησης κάτω από το φως των κεριών συνέψαλαν τους αρχαίους ύμνους προς τη Θεοτόκο με πίστη και ζέση. Στο τέλος της Παράκλησης οι πιστοί μετέφεραν την Εικόνα της Κοίμησης πίσω από το Ιερό της Εκκλησίας στο βράχο κάτω από τον οποίο βρέθηκε η εικόνα της και με εντολή του ιερέα προσκύνησαν όλοι το θαυματουργό εικόνισμα. Πολλοί πιστοί παρέμειναν στο χώρο της εκκλησίας και ξενύχτησαν την Παναγία μέχρι το πρωϊ της εορτής αφού μάλιστα πολλοί έρχονται κατά τη διάρκεια της νύχτας και προσκυνούν τη Θεοτόκο. Ανήμερα της εορτής ένα πρωτόγνωρο πλήθος προσκυνητών από τον Αυλώνα αλλά και από άλλα γειτονικά μέρη έως και από την Αθήνα κατέκλυσαν την εκκλησία της Παναγίας μας. Εκατοντάδες άτομα, τα περισσότερα μικρά παιδιά, μετέλαβαν των Αχράντων Μυστηρίων γι αυτό και η λειτουργία που είχε αρχίσει στις 7 το πρωϊ τελείωσε λίγο πριν τις 11. Μετά το πέρας της εορτής η Εικόνα μεταφέρθηκε και πάλι στον καθεδρικό ναό Αυλώνα και τοποθετήθηκε και πάλι στη θέση της. Ο φετινός εορτασμός ήταν ο μεγαλύτερος και καλύτερος από όλους τους προηγούμενους. Η χάρη της Παναγίας να προστατεύει όλο τον κόσμο! Και του χρόνου!





























Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

FUTURE LIBRARY 2015




Με το σύνθημα «Εδώ δεν είναι βιβλιοθήκη…!» ξεκίνησε η εφετινή Καλοκαιρινή Eκστρατεία ανάγνωσης και δημιουργικότητας σε 121 δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες της χώρας υπό την εποπτεία και την καθοδήγηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος (ΕΒΕ).

Οι Καλοκαιρινές Εκστρατείες στις λαϊκές βιβλιοθήκες της χώρας δεν είναι άγνωστη δράση, έχουν αρχίσει να γίνονται θεσμός. Άρχισαν το 2012, με πρωτοβουλία του Future Library, αυτού του μη κερδοσκοπικού οργανισμού που ιδρύθηκε στη Βέροια το 2011, βγήκε από τους κόλπους της πρωτοπόρας και διεθνώς βραβευμένης Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας και έχει στόχο «να μεταμορφώσει τις ελληνικές δημόσιες βιβλιοθήκες σε μοναδικά κέντρα δημιουργικότητας, καινοτομίας και μάθησης».

Στην Καλοκαιρινή Εκστρατεία του 2014 είχαν συμμετάσχει 140 δημόσιες και δημοτικές βιβλιοθήκες με 3.480 δράσεις για παιδιά και εφήβους. Από το 2012 ως το 2014, στο πλαίσιο της Καλοκαιρινής Εκστρατείας, περισσότερα από 200.000 μικρότερα ή μεγαλύτερα παιδιά σε όλη την Ελλάδα συμμετείχαν σε κάποιες από τις 8.402 δράσεις που υλοποιήθηκαν συνολικά αυτό το χρονικό διάστημα.

Το 2014 ο πρώτος κύκλος δράσεων του Future Library έκλεισε, παραχωρώντας τον ρόλο του συντονιστή και του εκπαιδευτή στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος, στην οποία ανήκει θεσμικά ο ρόλος αυτός. «Θέλουμε σταδιακά να τη δούμε να αναλαμβάνει τον ρόλο αυτόν και το Future Library να αποχωρήσει», είχε πει, κάνοντας έναν απολογισμό, μιλώντας στο Βήμα, ο Δημήτρης Πρωτοψάλτου, διευθυντής του Future Library.

Πράγματι, τη σκυτάλη παρέλαβε εφέτος η ΕΒΕ, η οποία με αθόρυβα βήματα προετοίμασε την τέταρτη κατά σειρά Καλοκαιρινή Εκστρατεία στις βιβλιοθήκες της χώρας.

Η εκστρατεία άρχισε στις 15 Ιουνίου και θα διαρκέσει ως τις 15 Σεπτεμβρίου με κεντρικό σύνθημα και θέμα: «Εδώ δεν είναι βιβλιοθήκη…». Παιδιά, έφηβοι, ενήλικες, υπάλληλοι και γενικότερα όλοι οι χρήστες των βιβλιοθηκών καλούνται να ανακαλύψουν μέσα από δραστηριότητες, εκδηλώσεις και εργαστήρια τους ποικίλους ρόλους που μπορεί να έχει μία βιβλιοθήκη. Μπορεί να γίνει κρυψώνα θησαυρών, μηχανή του χρόνου, χάρτης, μουσείο, καράβι, εργαστήριο πειραμάτων ή… μια μεγάλη κουφάλα σε ένα δέντρο.

Εκτός από τη διοργάνωση, που πέρασε στα χέρια της ΕΒΕ, αυτό που διαφοροποιεί την εφετινή Καλοκαιρινή Εκστρατεία είναι ότι δεν επικεντρώνεται στις μικρές ηλικίες, σε παιδιά και εφήβους όπως οι προηγούμενες τρεις Καλοκαιρινές Εκστρατείες, αλλά έχει σκοπό να προσελκύσει κοινό όλων των ηλικιών με ποικίλες δράσεις που θα φέρουν τους πολίτες κοντά στον κόσμο του βιβλίου και θα τους βοηθήσουν να ανακαλύψουν τη γοητεία της ανάγνωσης και τον ρόλο των βιβλιοθηκών ως εργαστηρίων άτυπων μορφών μάθησης. Το στοίχημα είναι οι βιβλιοθηκονόμοι «να δημιουργήσουν κίνηση στις συλλογές τους και να υιοθετήσουν ένα πρότυπο λειτουργίας που θα αξιοποιήσουν όλη την υπόλοιπη χρονιά».

Το Future Library, και το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος που χρηματοδοτεί τις δράσεις του, συνεργάζονται στην υποστήριξη της εφετινής Καλοκαιρινής Εκστρατείας που θα λειτουργήσει ως crash test για τους νέους ρόλους που καλείται να αναλάβει η ΕΒΕ και για τις δυνάμεις της να τους ικανοποιήσει με επιτυχία. «Η Καλοκαιρινή Εκστρατεία προετοιμάστηκε όπως τα προηγούμενα χρόνια, ετοιμάστηκε το υλικό, το πρόγραμμα δράσεων. Έγιναν όλα, εκτός από το εκπαιδευτικό σεμινάριο των υπαλλήλων των βιβλιοθηκών που γινόταν κάθε χρόνο στη Βέροια», είχε πει νωρίτερα το καλοκαίρι ο διευθυντής της ΕΒΕ Φίλιππος Τσιμπόγλου μιλώντας στο «Βήμα».

«Η Καλοκαιρινή Εκστρατεία τα τρία προηγούμενα χρόνια απέδειξε ότι μπορεί να προσελκύσει αναγνώστες, να φέρει τα παιδιά πιο κοντά στη βιβλιοθήκη και κατά συνέπεια να γίνει το βήμα προς την ανάπτυξη του κοινού της. Έτσι, η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος στη διαδρομή της προς το νέο, υπερσύγχρονο κτήριο στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και στο πλαίσιο δημιουργίας των χρηστών της αλλά και της αναβάθμισης των υπηρεσιών και του ρόλου της τόσο απέναντι στους αναγνώστες της όσο και στις υπόλοιπες ελληνικές βιβλιοθήκες, παίρνει τη σκυτάλη από το Future Library και αναλαμβάνει από φέτος, 2015, τη διεξαγωγή της Καλοκαιρινής Εκστρατείας προώθησης της ανάγνωσης και δημιουργικότητας» δηλώνει ανακοινώνοντας την εφετινή Καλοκαιρινή Εκστρατεία η ΕΒΕ, προσκαλώντας όλους τους Έλληνες «σε ένα ταξίδι γνώσεων, δημιουργικότητας και φαντασίας»

Οι Βιβλιοθήκες που συμμετέχουν εφέτος στη Καλοκαιρινή εκστρατεία είναι οι παρακάτω:

 Ανατολική Μακεδονία & Θράκη: Δράμα – Ελευθερούπολη – Ορεστιάδα – Ξάνθη 


Δυτική Μακεδονία: Καστοριά – Γρεβενά – Σιάτιστα – Κοζάνη 

Ήπειρος: Κόνιτσα  Πρέβεζα




Πελοπόννησος: Ερμιόνη  Κόρινθος 

Δυτική Ελλάδα: Ναύπακτος  Αγρίνιο  Αίγιο –Ακράτας

Νότιο Αιγαίο: Πάρος  Λέρος  Λειψοί 



πηγή: tovima.g

Στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Αυλώνα το πρόγραμμα άρχισε από 19 Ιουνίου 2015 και θα γίνεται κάθε ημέρα από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 10.30-12.30 π.μ.Οι γονείς και τα παιδιά μπορούν να επικοινωνούν τις παραπάνω ημέρες και ώρες στο σταθερό τηλέφωνο 22950-44264 και στο κινητό 6986381058