Τις εντυπώσεις τους από την εκδρομή του Συλλόγου μας στην Τήνο αποτυπώνουν σε κείμενο και φωτογραφίες τα μέλη του Συλλόγου μας κυρίες Μαίρη Σαμπάνη και Εύα Γεωργαντά αντίστοιχα τις οποίες και ευχαριστούμε για την αποστολή του υλικού.
Ο Σύλλογος μας πραγματοποίησε το Σάββατο και την Κυριακή 29 και 30 Σεπτεμβρίου 2012 εκδρομή στην Τήνο. Το πρόγραμμα που ακολουθήθηκε απ΄τα 51 μέλη και φίλους του Συλλόγου μας, είχε ως εξής:
Ο Σύλλογος μας πραγματοποίησε το Σάββατο και την Κυριακή 29 και 30 Σεπτεμβρίου 2012 εκδρομή στην Τήνο. Το πρόγραμμα που ακολουθήθηκε απ΄τα 51 μέλη και φίλους του Συλλόγου μας, είχε ως εξής:
Συγκεντρωθήκαμε στις 6:00 το πρωϊ στο Ναό του Αγ.Αντωνίου όπου και επιβιβασθήκαμε στο πούλμαν που πέρασε και απ΄το μουσείο Ζυγομαλά και τον κόμβο της Μαλακάσας απ'όπου και επιβιβάσθηκαν οι τελευταίοι εκδρομείς. Στις 08:00 το πλοίο Superferry II αναχώρησε από τη Ραφήνα με προορισμό Άνδρο, Τήνο, Μύκονο. Το ταξίδι με το πλοίο ήταν ευχάριστο, αφού είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε με άλλα μέλη, να κουβεντιάσουμε, να κολατσίσουμε σπιτικά γλυκά και αλμυρά.
Στις 14:00 φθάσαμε στο νησί της Μεγαλόχαρης. Μας περίμενε πούλμαν του ξενοδοχείου <<Τήνος Beach Hotel>> και μας μετέφερε στο ξενοδοχείο 3km έξω απ΄την πόλη στη μεγαλύτερη παραλία του νησιού τα Κιόνια. Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας, γευματίσαμε στο μπουφέ του ξενοδοχείου και ξεκουραστήκαμε.
Στις 17:00 ξεκινήσαμε με το πούλμαν και απ΄την περιφερειακή οδό, φθάσαμε στο Ναό της Παναγίας όπου με ευλάβεια προσκυνήσαμε την φανερωμένη Εικόνα και παρακολουθήσαμε τον εσπερινό-παράκληση στη Χάρη της Παναγίας. Επισκεφθήκαμε μέσα στον προαύλιο χώρο την Πινακοθήκη και τον Εκθεσιακό Χώρο με έργα γλυπτών από την Έξω Μερά αλλά και όλη την Τήνο. Στην συνέχεια κατηφορίσαμε τον εμπορικό δρόμο με τα τουριστικά μαγαζιά και τα ζαχαροπλαστεία με τα παραδοσιακά γλυκά της Τήνου (αμυγδαλωτά, ξηροτήγανα, λουκούμια...). Δειπνήσαμε αφού θαυμάσαμε τα ωραία κτίρια, τα στενά σοκάκια και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και στις 23:00 με πολύ δυνατό αέρα επιβιβασθήκαμε στο πούλμαν και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Στις 14:00 φθάσαμε στο νησί της Μεγαλόχαρης. Μας περίμενε πούλμαν του ξενοδοχείου <<Τήνος Beach Hotel>> και μας μετέφερε στο ξενοδοχείο 3km έξω απ΄την πόλη στη μεγαλύτερη παραλία του νησιού τα Κιόνια. Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας, γευματίσαμε στο μπουφέ του ξενοδοχείου και ξεκουραστήκαμε.
Στις 17:00 ξεκινήσαμε με το πούλμαν και απ΄την περιφερειακή οδό, φθάσαμε στο Ναό της Παναγίας όπου με ευλάβεια προσκυνήσαμε την φανερωμένη Εικόνα και παρακολουθήσαμε τον εσπερινό-παράκληση στη Χάρη της Παναγίας. Επισκεφθήκαμε μέσα στον προαύλιο χώρο την Πινακοθήκη και τον Εκθεσιακό Χώρο με έργα γλυπτών από την Έξω Μερά αλλά και όλη την Τήνο. Στην συνέχεια κατηφορίσαμε τον εμπορικό δρόμο με τα τουριστικά μαγαζιά και τα ζαχαροπλαστεία με τα παραδοσιακά γλυκά της Τήνου (αμυγδαλωτά, ξηροτήγανα, λουκούμια...). Δειπνήσαμε αφού θαυμάσαμε τα ωραία κτίρια, τα στενά σοκάκια και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και στις 23:00 με πολύ δυνατό αέρα επιβιβασθήκαμε στο πούλμαν και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Το πρωί της Κυριακής και αφού πήραμε πρωινό, με τις αποσκευές μας ξεκινήσαμε με το Θέμη (οδηγό λεωφορείου) και τη Βίκυ (ξεναγό) το γύρο του νησιού.
Η Τήνος ανήκει στις Κυκλάδες που πήραν τ΄όνομά τους απ΄τον κύκλο που σχηματίζεται γύρω απ΄το ιερό κατά την αρχαιότητα νησί της Δήλου. Η Τήνος πήρε τ' όνομά της απ΄το βασιλιά Τήνο, πρώτο οικιστή του νησιού.
Η Τήνος ανήκει στις Κυκλάδες που πήραν τ΄όνομά τους απ΄τον κύκλο που σχηματίζεται γύρω απ΄το ιερό κατά την αρχαιότητα νησί της Δήλου. Η Τήνος πήρε τ' όνομά της απ΄το βασιλιά Τήνο, πρώτο οικιστή του νησιού.
Ονομάζεται επίσης <<Υδρούσα>> λόγω των πολλών πηγών της και <<Οφιούσα>> λόγω των πολλών φιδιών. Οι κάτοικοί της ασχολούνται κυρίως με το εμπόριο και τον τουρισμό. Έχει περίπου 80 χωριά με 750 εκκλησίες και περίπου 10.000 κατοίκους.
Στ' αρχαία χρόνια ήταν ιερό νησί αφιερωμένο στον Ποσειδώνα και την Αμφιτρίτη, ενώ υπήρχε και ναός του Διονύσου. Η ιερά οδός ένωνε το Ναό του Διονύσου(Χώρα) , όπου γίνονταν η διονυσιακή λατρεία, με το Ναό του Ποσειδώνα(Τικτάδο), όπου οι αρχαίοι Έλληνες εξαγνίζονταν πριν επισκεφθούν τον ιερό χώρο της Δήλου.
Η ιερή εικόνα της Παναγίας της Τήνου βρέθηκε στις 30/01/1823 μετά από τα δύο όνειρα και το όραμα της Οσίας Πελαγίας. Η εύρεση της εικόνας εξηγήθηκε ως σημείο της Παναγίας για την αίσια έκβασης της Ελληνικής Επανάστασης. Ο πρώτος ναός βρίσκεται στο ισόγειο του σημερινού κτίσματος εκεί όπου είναι το Αγίασμα, ενώ 19 χρόνια αργότερα η εικόνα εκλάπη , αλλά ως δεύτερο
θαύμα ξαναβρέθηκε στην τοποθεσία που είναι σήμερα κτισμένος ωραιότατος ναός το Ευαγγελιστράκι.
Πρώτη μας στάση η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή της Κυρίας των Αγγέλων όπου και επισκεφθήκαμε το Ναό και το κελί της Οσίας Πελαγίας και προσκυνήσαμε την αγία κάρα Της. Το μαναστήρι είναι πανάρχαιο και κανείς δε μπορεί να πει με ακρίβεια πότε κτίστηκε. Στην πορεία μας συναντήσαμε χωριά όπως το Κεχροβούνι, ο Αρνάδος, ο Τριαντάρος, ο Φαλατάδος, ο Βώλακας με τους στρογγυλεμένους γρανιτένιους ογκόλιθους. Ο γρανίτης επειδή περιέχει χαλαζία που λόγω ανέμων τρίβεται και αποσαθρώνεται, δημιουργεί αυτές τις λείες πέτρες. Το σχήμα αυτό των βράχων οφείλεται στον άνεμο που αποσάθρωσε στο πέρασμα των αιώνων, το χαλαζία των γρανιτένιων πετρωμάτων. Στο δρόμο για την Καρδιανή είδαμε πάλι το αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου, το βράχο του Αντώνη, ένα βράχο από σχιστόλιθο αποσαθρωμένο με μεγάλες και μικρές κοιλότητες (tafoni-alveoles).
Πρώτη μας στάση η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή της Κυρίας των Αγγέλων όπου και επισκεφθήκαμε το Ναό και το κελί της Οσίας Πελαγίας και προσκυνήσαμε την αγία κάρα Της. Το μαναστήρι είναι πανάρχαιο και κανείς δε μπορεί να πει με ακρίβεια πότε κτίστηκε. Στην πορεία μας συναντήσαμε χωριά όπως το Κεχροβούνι, ο Αρνάδος, ο Τριαντάρος, ο Φαλατάδος, ο Βώλακας με τους στρογγυλεμένους γρανιτένιους ογκόλιθους. Ο γρανίτης επειδή περιέχει χαλαζία που λόγω ανέμων τρίβεται και αποσαθρώνεται, δημιουργεί αυτές τις λείες πέτρες. Το σχήμα αυτό των βράχων οφείλεται στον άνεμο που αποσάθρωσε στο πέρασμα των αιώνων, το χαλαζία των γρανιτένιων πετρωμάτων. Στο δρόμο για την Καρδιανή είδαμε πάλι το αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου, το βράχο του Αντώνη, ένα βράχο από σχιστόλιθο αποσαθρωμένο με μεγάλες και μικρές κοιλότητες (tafoni-alveoles).
Μετά το χωριό Ταραμπάδος, είδαμε έναν από τους μεγαλύτερους περιστερώνες της Τήνου, του Αγ.Φραγκίσκου στην περιοχή Πεντόστρατο. Οι περιστερώνες είναι διόροφα κτίσματα με τη βορεινή τους πλευρά κλειστή χωρίς ανοίγματα, προφυλαγμένη απ΄τους ανέμους. Στο ισόγειο φυλλάσονται οι τροφές ενώ ξύλινη ή πέτρινη σκάλα οδηγεί στις τετράμετρες φωλιές των περιστεριών που στη όψη του κτισματος περιορίζονται από πλάκες σχιστόλιθου σε καλαίσθητους σχηματισμούς. Τα περιττώματα των πτηνών είναι ιδανικό λίπασμα για τα κτήματα. Όλοι οι λόφοι του νησιού έχουν πέτρινες πεζούλες που δημιουργούν μικρές επίπεδες καλλιεργήσιμες επιφάνειες που σήμερα είναι ξερές. Η μόνη καλλιεργήσιμη έκταση είναι η κοιλάδα της Περάστρας που καταλήγει στις υπέροχες παραλίες τις Κολυμπήθρες. Στα Υστέρνια υπήρχαν ανεμόμυλοι , ερειπωμένοι πια, αφού το κόστος συντήρησης είναι υψηλό. Ο τελευταίος λειτουργούσε έως το 1970 οπότε και έκλεισε. Είδαμε και τη μοναδική ανεμογεννήτρια του νησιού, που όπως σχολίασε η Βίκυ δεν ανήκει σε Τηνιακό αλλά σε ξένο.
Φτάσαμε στον Πύργο, το υπαίθριο μουσείο γλυπτικής της Τήνου, αφού εδώ λόγω αφθονίας μαρμάρου (λατομεία λευκού, πράσινου μαρμάρου και ταλκ), όλο το χωριό αριστοτεχνικά έχει αρχιτεκτονηθεί με μαρμάρινα υπέρθυρα, μαρμάρινα θυρόροπτρα, μαρμάρινες κρήνες κάθε λογής μαρμάρινα διακοσμητικά (τραπέζια, παγκάκια, γλυπτά...) ακόμα και στάσεις λεωφορείων εξ΄ ολοκλήρου μαρμάρινες. Ντόπιοι γλύπτες (Χαλεπάς, Φιλιππότης, Λύτρας...) παλαιοί αλλά και σύγχρονοι καλλιτέχνες με τα εργαστήριά τους παντού σε κάθε σοκάκι , όπου όλα οδηγούν στην πλατεία του χωριού με το γέρικο (150 ετών) πλάτανο και τα καφενεδάκια με το παραδοσιακό γαλακτομπούρεκο. Ακόμα και το νεκροταφείο έχει μαρμάρινες πλάκες καθώς και ο Ναός του Αγ. Νικολάου. Το μουσείο δίπλα στο σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά με γλυπτά και έργα δημιουργών του νησιού είναι στην είσοδο του χωριού απέναντι από τη μαρμάρινη στάση, ενώ η Σχολή Καλών Τεχνών είναι λίγο έξω από το χωριό.
Φτάσαμε στον Πύργο, το υπαίθριο μουσείο γλυπτικής της Τήνου, αφού εδώ λόγω αφθονίας μαρμάρου (λατομεία λευκού, πράσινου μαρμάρου και ταλκ), όλο το χωριό αριστοτεχνικά έχει αρχιτεκτονηθεί με μαρμάρινα υπέρθυρα, μαρμάρινα θυρόροπτρα, μαρμάρινες κρήνες κάθε λογής μαρμάρινα διακοσμητικά (τραπέζια, παγκάκια, γλυπτά...) ακόμα και στάσεις λεωφορείων εξ΄ ολοκλήρου μαρμάρινες. Ντόπιοι γλύπτες (Χαλεπάς, Φιλιππότης, Λύτρας...) παλαιοί αλλά και σύγχρονοι καλλιτέχνες με τα εργαστήριά τους παντού σε κάθε σοκάκι , όπου όλα οδηγούν στην πλατεία του χωριού με το γέρικο (150 ετών) πλάτανο και τα καφενεδάκια με το παραδοσιακό γαλακτομπούρεκο. Ακόμα και το νεκροταφείο έχει μαρμάρινες πλάκες καθώς και ο Ναός του Αγ. Νικολάου. Το μουσείο δίπλα στο σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά με γλυπτά και έργα δημιουργών του νησιού είναι στην είσοδο του χωριού απέναντι από τη μαρμάρινη στάση, ενώ η Σχολή Καλών Τεχνών είναι λίγο έξω από το χωριό.
Στη συνέχεια κατηφορίσαμε για τον Πάνορμο το φυσικό λιμάνι της Τήνου, που με το νησάκι Πλανήτη, πάνω στο οποίο υπάρχει φάρος, δηλώνει τη σημαντικότητα του λιμανιού αυτού. Εκεί στις ψαροταβέρνες γευτήκαμε φρέσκο ψάρι και θαυμάσαμε την οικειότητα των ψαράδων με ένα θηλυκό
κορμοράνο την Κατερίνα, που έτρωγε ψαράκια απ΄τα χέρια τους.
κορμοράνο την Κατερίνα, που έτρωγε ψαράκια απ΄τα χέρια τους.
Το λεωφορείο μας είχε φτάσει, επιβιβασθήκαμε, χαιρετήσαμε το όμορφο νησί και υποσχεθήκαμε ότι θα το ξαναεπισκεφθούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου