Στις 12 Μαϊου 2012 ο Σύλλογός μας, από κοινού με τον Σύλλογο Οικιστικής Ανάπτυξης Αυλώνα, τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου και Λυκείου Αυλώνα και την Περιβαλλοντική Ομάδα του Γυμνασίου Αυλώνα, αποκαταστήσαμε σε μεγάλο βαθμό τον κήπο του Μουσείου Ζυγομαλά ακολουθώντας τις προδιαγραφές και την αισθητική της Λουκίας Ζυγομαλά.
Αποκαταστάθηκε σε μεγάλο βαθμό ''ο κήπος των ρόδων'' όπως τον ονόμαζε η Λουκία Ζυγομαλά με τριανταφυλλιές που αγοράστηκαν με δαπάνη του Συλλόγου μας και φυτεύθηκαν με περισσή φροντίδα από όλες τις παραπάνω ομάδες που κοπίασαν ολόκληρες ώρες για να τον αποκαταστήσουν.
Το ''ισπανικό'' συντριβάνι όπως ονόμαζε τον βραχόκηπο-συντριβάνι η Λουκία Ζυγομαλά με τις ικανότητες του Σπύρου Σαμπάνη αποκαταστάθηκε και ξαναλειτούργησε μετά από δεκαετίες εγκατάλειψης. Γύρω γύρω από το συντριβάνι φυτεύτηκαν τριαντάφυλλα ενώ σύντομα θα αποκατασταθεί και το κιόσκι που υπήρχε δίπλα σε αυτό.
Οι ομάδες εργάσθηκαν επιπλέον για τον καθαρισμό και κλάδεμα όλου του κήπου ο οποίος απαιτούσε σκληρή και επίπονη εργασία, πράγμα που κατορθώθηκε μετά από εγκατάλειψη δεκαετιών.
Στις 5 το απόγευμα της ίδιας ημέρας το Μουσείο επισκέφθηκε η βαπτισιμιά της Λουκίας Ζυγομαλά, Χριστίνα Παπακωνσταντίνου-Σκάρλα, η οποία υπέδειξε στη Διευθύντρια του Μουσείου όλες τις θέσεις των αντικειμένων που υπήρχαν στο Μουσείο πριν την ''μετακίνησή'' τους και επικρότησε το φύτεμα των τριανταφυλλιών που έγιναν στις θέσεις που υπήρχαν πάντοτε.
Ανάμεσα στα διάφορα εκθέματα που είχαν τοποθετηθεί στην αποθήκη και ανασύρθηκαν πριν από λίγο καιρό ώστε να διασωθούν όπως και έγινε, η βαπτισιμιά της Λουκίας Ζυγομαλά ανέσυρε ένα πολύ σημαντικό και συγκινητικό έργο που είχε ζωγραφίσει η ίδια η Λουκία Ζυγομαλά.
Είναι μιά μικρή ελαιογραφία σε ξύλο, που απεικονίζει το φέρετρο του Ανδρέα επάνω στο πλοίο που το μεταφέρει στο λιμάνι του Πειραιά, σκεπασμένο με την Ελληνική σημαία, η οποία εκτίθεται επίσης στο Μουσείο.
Όταν η Λουκία Ζυγομαλά ανέβηκε στο πλοίο που μετέφερε τη σωρό του μοναχογιού της αντίκρυσε αυτή την εικόνα την οποία θέλησε να διατηρήσει για πάντα αποτυπώνοντάς την με τα ίδια της τα χέρια σε ένα πίνακα ζωγραφικής. Η Χριστίνα Παπακωνσταντίνου-Σκάρλα υπέδειξε τον τόπο που αυτό ήταν πάντοτε τοποθετημένο έως την απομάκρυνσή του και απόρριψή του στην αποθήκη και αυτός ο τόσο μικρός αλλά με τόσο μεγάλο πόνο φτιαγμένος, πίνακας, της Λουκίας Ζυγομαλά, ξαναβρήκε τη θέση που είχε πάντοτε στο γραφείο ανάμεσα στα υπόλοιπα ενθυμήματα του Ανδρέα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Μουσείο μαζί με την βαπτισιμιά της Λουκίας Ζυγομαλά επισκέφθηκαν αρκετοί συγγενείς και μέλη της οικογένειας του Δ. Παπακωνσταντίνου οι οποίου κατέθεσαν τις πολύτιμες μαρτυρίες-αναμνήσεις τους από την όψη που είχε το Μουσείο πριν την ''ανακαίνισή του''. Η Διευθύντρια του Μουσείου κρατούσε συνεχώς σημειώσεις ώστε τα αντικείμενα να ξανατοποθετηθούν στις θέσεις που ευρίσκονταν την εποχή της Λουκίας Ζυγομαλά, σύμφωνα και με την διαθήκη της.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι κάτοικοι του Αυλώνα δείχνουν την ευαισθησία που τους διέκρινε πάντοτε για το Μουσείο Ζυγομαλά, συμμετέχοντας εθελοντικά και μαζικά σε ό,τι αφορά το Μουσείο. Το απέδειξε η σημερινή ημέρα όπου κάτοικοι όλων των ηλικιών και ιδίως η νέα γενιά, τα παιδιά του Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου Αυλώνα, συμμετείχαν και εργάσθηκαν σκληρά για την αποκατάσταση του κήπου του Μουσείου.
Σε όλους αυτούς αξίζουν πολλά-πολλά συγχαρητήρια!
Είναι μιά μικρή ελαιογραφία σε ξύλο, που απεικονίζει το φέρετρο του Ανδρέα επάνω στο πλοίο που το μεταφέρει στο λιμάνι του Πειραιά, σκεπασμένο με την Ελληνική σημαία, η οποία εκτίθεται επίσης στο Μουσείο.
Όταν η Λουκία Ζυγομαλά ανέβηκε στο πλοίο που μετέφερε τη σωρό του μοναχογιού της αντίκρυσε αυτή την εικόνα την οποία θέλησε να διατηρήσει για πάντα αποτυπώνοντάς την με τα ίδια της τα χέρια σε ένα πίνακα ζωγραφικής. Η Χριστίνα Παπακωνσταντίνου-Σκάρλα υπέδειξε τον τόπο που αυτό ήταν πάντοτε τοποθετημένο έως την απομάκρυνσή του και απόρριψή του στην αποθήκη και αυτός ο τόσο μικρός αλλά με τόσο μεγάλο πόνο φτιαγμένος, πίνακας, της Λουκίας Ζυγομαλά, ξαναβρήκε τη θέση που είχε πάντοτε στο γραφείο ανάμεσα στα υπόλοιπα ενθυμήματα του Ανδρέα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Μουσείο μαζί με την βαπτισιμιά της Λουκίας Ζυγομαλά επισκέφθηκαν αρκετοί συγγενείς και μέλη της οικογένειας του Δ. Παπακωνσταντίνου οι οποίου κατέθεσαν τις πολύτιμες μαρτυρίες-αναμνήσεις τους από την όψη που είχε το Μουσείο πριν την ''ανακαίνισή του''. Η Διευθύντρια του Μουσείου κρατούσε συνεχώς σημειώσεις ώστε τα αντικείμενα να ξανατοποθετηθούν στις θέσεις που ευρίσκονταν την εποχή της Λουκίας Ζυγομαλά, σύμφωνα και με την διαθήκη της.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι κάτοικοι του Αυλώνα δείχνουν την ευαισθησία που τους διέκρινε πάντοτε για το Μουσείο Ζυγομαλά, συμμετέχοντας εθελοντικά και μαζικά σε ό,τι αφορά το Μουσείο. Το απέδειξε η σημερινή ημέρα όπου κάτοικοι όλων των ηλικιών και ιδίως η νέα γενιά, τα παιδιά του Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου Αυλώνα, συμμετείχαν και εργάσθηκαν σκληρά για την αποκατάσταση του κήπου του Μουσείου.
Σε όλους αυτούς αξίζουν πολλά-πολλά συγχαρητήρια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου