Το παρακάτω έγγραφο είναι κατατεθειμένο στο αρχείο του Μουσείου Μπενάκη, είναι τμήμα από το αρχείο του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Ελευθερίου Βενιζέλου, με αριθμό φακέλλου 231-234 και φέρει χρονολογία σύνταξης 16 Νοεμβρίου 1929. Αφορά αίτηση όλων των τότε ενηλίκων αρρένων κατοίκων του Αυλώνα (Σάλεσι), η οποία απευθύνεται προς τον "Εξοχώτατον Κύριον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως Ελευθέριον Βενιζέλο...'' όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Το έγγραφο είναι συνταγμένο στην καθαρεύουσα της εποχής, πολλώ μάλλον αφού απευθύνεται στον Πρωθυπουργό της χώρας.
Τo περιεχόμενο της αίτησης αφορά την διάνοιξη της Εθνικής Οδού Αθηνών-Χαλκίδας στον Αυλώνα διότι με αυτόν τον τρόπο θα εξυπηρετηθούν και γειτονικές κοινότητες που τον χειμώνα παραμένουν αποκλεισμένες.
To αίτημα έγινε δεκτό, το έργο πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με την επιθυμία των Αυλωνιτών και είναι σήμερα ο κεντρικός δρόμος του Αυλώνα, κάτω από τις γραμμές του τραίνου, που φέρει την ονομασία Αθηνών-Χαλκίδος. Πρόεδρος της Κοινότητας για το επίμαχο χρονικό διάστημα, αναφέρεται στο βιβλίο του αείμνηστου Δημητρίου Λιάκουρη, σύμφωνα με τα αρχεία της Κοινότητας Αυλώνος, ο Αθ. Γ. Κουρτέσης (Σεπτ.1929-Μάρ.1934).
Στην ευόδωση του αιτήματος θα πρέπει να ερευνηθεί και η συμβολή της οικογένειας Αντωνίου Ζυγομαλά, μέγιστου ευεργέτη του Αυλώνα, ο οποίος κατείχε σπουδαίες κυβερνητικές θέσεις σε διάφορες κυβερνήσεις της εποχής.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το πρωτότυπο έγγραφο, όπως είναι κατατεθειμένο στο Μουσείο Μπενάκη και φέρει τις ιδιόχειρες υπογραφές (300 περίπου) απάντων των τότε αρρένων, όπως συνηθιζόταν, κατοίκων του Αυλώνα. Στο τέλος του εγγράφου υπάρχει βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής των υπογεγραμμένων με την φράση:
Τo περιεχόμενο της αίτησης αφορά την διάνοιξη της Εθνικής Οδού Αθηνών-Χαλκίδας στον Αυλώνα διότι με αυτόν τον τρόπο θα εξυπηρετηθούν και γειτονικές κοινότητες που τον χειμώνα παραμένουν αποκλεισμένες.
To αίτημα έγινε δεκτό, το έργο πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με την επιθυμία των Αυλωνιτών και είναι σήμερα ο κεντρικός δρόμος του Αυλώνα, κάτω από τις γραμμές του τραίνου, που φέρει την ονομασία Αθηνών-Χαλκίδος. Πρόεδρος της Κοινότητας για το επίμαχο χρονικό διάστημα, αναφέρεται στο βιβλίο του αείμνηστου Δημητρίου Λιάκουρη, σύμφωνα με τα αρχεία της Κοινότητας Αυλώνος, ο Αθ. Γ. Κουρτέσης (Σεπτ.1929-Μάρ.1934).
Στην ευόδωση του αιτήματος θα πρέπει να ερευνηθεί και η συμβολή της οικογένειας Αντωνίου Ζυγομαλά, μέγιστου ευεργέτη του Αυλώνα, ο οποίος κατείχε σπουδαίες κυβερνητικές θέσεις σε διάφορες κυβερνήσεις της εποχής.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το πρωτότυπο έγγραφο, όπως είναι κατατεθειμένο στο Μουσείο Μπενάκη και φέρει τις ιδιόχειρες υπογραφές (300 περίπου) απάντων των τότε αρρένων, όπως συνηθιζόταν, κατοίκων του Αυλώνα. Στο τέλος του εγγράφου υπάρχει βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής των υπογεγραμμένων με την φράση:
''Βεβαιούται το γνήσιον της υπογραφής
των κατοίκων Σαλεσίου Κοινότης Αυλώνος
Εν Αυλώνι τη 16 Νοεμβρίου 1929
Ο Πρόεδρος της Κοινότητος Αυλώνος
α.α…..Παπαθεοδώρου''
Ακολουθεί με κόκκινη μελάνη, η τότε σφραγίδα της Κοινότητας, η οποία αναφέρει ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΑΥΛΩΝΟΣ και περικλείει το σήμα της που ήταν ένα κλαδί με καρπό βελανιδιάς. Η συλλογή βελανιδιών ήταν η κύρια πηγή πλούτου για τους τότε κατοίκους αφού ο Αυλώνας παρήγαγε τεράστιες ποσότητες, άριστης ποιότητας, χρήσιμων στην βυρσοδεψία και τις ζωοτροφές. Ασφαλώς το σύμβολο αυτό, πηγή παραγωγικού πλούτου κρίθηκε πλέον κατάλληλο ως σήμα της νεαράς τότε Κοινότητας Αυλώνος και μάλλον πρόκειται για το πρώτο σήμα της. Η κόκκινη μελάνη της σφραγίδας και όχι μπλε χρώματος όπως κατόπιν και μέχρι σήμερα, είναι κατάλοιπο από το Βυζαντινό έθιμο σύμφωνα με το οποίο οι αρχές όπως ο Αυτοκράτορας και ο Πατριάρχης υπέγραφαν τα χρυσόβουλά τους με κόκκινη μελάνη.
Το έγγραφο εκτός από ιστορικό ντοκουμέντο των προγόνων μας, γραμμένο με τα ίδια τους τα χέρια, αποδεικνύει την ενότητα, αλληλεγγύη και φιλοπρόοδο διάθεση των τότε κατοίκων του Αυλώνα, διαχρονικές αρετές και γνωρίσματα του τόπου μας, που πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν και σήμερα.
με τον καρπό της βελανιδιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου